ΡΕΝΙΑ ΛΟΥΙΖΙΔΟΥ

"Μετά τους Απαράδεκτους ζορίστηκα, δεν είχα ούτε οικονομική άνεση ούτε έβρισκα τις δουλειές που ονειρευόμουν" ομολογεί η Ρένια Λουιζίδου.

«Όπου έλεγα “αμάν ρε παιδιά με αυτό το πράγμα”, μου έλεγαν “μην το λες”, σαν να είναι άκομψο. Και δεν ήξερα και τι μου γίνεται σωματικά. Φοβόμουν ότι έχω όγκο στο κεφάλι".

"Με τον καιρό καταλαβαίνεις με ποιους ταιριάζεις και με ποιους όχι. Αν δω κάτι βάρβαρο, δε μπορώ να το παραβλέψω".

«Αφήνεσαι στο επόμενο στάδιο, είναι μακελειό να κυνηγάς τον άλλο 30 χρόνια», λέει η Ρένια Λουιζίδου.

"Το πρώτο πράγμα που σου έρχεται σαν μνήμη από τους Απαράδεκτους είναι ο Βλάσσης να κάνει φασαρία" θυμάται η Ρένια Λουιζίδου.

"Όταν είσαι πολλά χρόνια στη δουλειά, δεν μπορείς να κάνεις κάθε χρόνο τηλεόραση" δηλώνει η Ρένια Λουιζίδου.

"Πέθανε ο πατέρας μου λαι έπαιξα στο θέατρο, έτρεχαν τα μάτια μου στη σκηνή" ομολογεί, επίσης, η Ρένια Λουιζίδου.