"Είχα εξεταστεί δύο μήνες πριν και δεν είχα τίποτα. Μετά ένιωσα ένα σημείο κάτω χαμηλά σαν να πάλλεται και κάπως θορυβήθηκα γιατί καταλάβαινα κάποια σημάδια" ανέφερε η Φωτεινή Πετρογιάννη.
"Θυμάμαι ανθρώπους να κλαίνε στους διαδρόμους, να κρύβονται στους διαδρόμους, μιλάω και για μένα. Εγώ δεν ήθελα καν να περνάω από το οπτικό της πεδίο μη τυχόν και στοχοποιηθώ για κάτι χωρίς λόγο".
"Θέλω να κλείσουμε τον κύκλο της ζωής μας αγαπημένοι και να κάνω ό,τι μπορώ ώστε οι τελευταίες του αναμνήσεις από εμένα να είναι ευτυχισμένες", εξομολογείται η Φωτεινή Πετρογιάννη.