"Μέχρι το 2010 που απέκτησα επιτέλους την πολυπόθητη ελληνική ιθαγένεια, που στο μυαλό μου ήταν κάτι που πάντα μου χρωστούσαν, στηνόμουν στην ουρά στο Αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη και πάντα με έτρωγε ένα γιατί" γράφει, μέσα σε όλα, ο Χρήστος Μάστορας.