Ο Αντώνης Καρυστινός μιλά πρώτη φορά για το 3 ετών κοριτσάκι του

Ο Αντώνης Καρυστινός, πρωταγωνιστής της σειράς «Η επιστροφή», που προβάλλεται κάθε Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη στον ΑΝΤ1, περιγράφει πόσο έχει αλλάξει η ζωή του από τότε που έγινε πατέρας και εξηγεί για ποιο λόγο δεν φωτογραφίζεται με τη σύντροφό του και την τρίχρονη κόρη τους, στο page 2 της εφημερίδας Νέα Σελίδα και τον Γιάννη Πουλόπουλο.

Η ιστορία της «Επιστροφής» αρχίζει με τον μικρό Μάνο, ο οποίος εξαφανίζεται. Σου έχει τύχει να χάσεις από τα μάτια σου το παιδί σου και να νομίζεις ότι εξαφανίστηκε;

Οχι, σε εμένα δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Εδώ, βέβαια, δεν μιλάμε να χάσεις για μερικά δευτερόλεπτα το παιδί από το οπτικό σου πεδίο, αλλά για περιπτώσεις εξαφανίσεων που συμβαίνουν σε όλο τον κόσμο. Δεν μπορώ ούτε να το φανταστώ. Και μόνο που το σκέφτομαι, σφίγγεται το στομάχι μου από το άγχος. Είναι ο μεγαλύτερος φόβος που μπορεί να έχει κάθε γονιός.

Ποια είναι η μεγαλύτερή σου αγωνία για το παιδί σου;

Δεν υπάρχει μια μεγάλη αγωνία. Υπάρχουν μικρές καθημερινές αγωνίες, όπως το αν έφαγε ή αν του πέρασε το συνάχι, και μικρές ή μεγάλες καθημερινές χαρές, όπως το «κοίτα τι ζωγράφισε, τι τραγούδησε» κ.λπ. Είναι τέτοια η συναισθηματική εξάρτηση που προσπαθείς μεν να μην πατρονάρεις το παιδί και να το έχεις ελεύθερο, αλλά την ίδια στιγμή είσαι εκεί για να το καμαρώνεις και να ανησυχείς γι’ αυτό. Οπότε προσπαθείς να είσαι σε μια απόσταση για να νιώθει μεν ανεξάρτητο, αλλά η ψυχή σου το ξέρει ότι είσαι διαρκώς εκεί.

Οι περισσότεροι νέοι μπαμπάδες λένε ότι ζωή τους άλλαξε τόσο πολύ που είναι σαν να χωρίζεται στην περίοδο πριν γίνουν γονείς και στη μετέπειτα.

Ετσι είναι. Δεν γίνεται να είναι αλλιώς. Εδώ παντρεύεται ο άλλος και σου λέει «άλλαξε η ζωή μου». Ωραίος ο έρωτας και η συντροφικότητα, αλλά δεν συγκρίνεται με την απόκτηση ενός παιδιού. Είναι σαν να ανοίγεις ένα δικό σου παιδικό ημερολόγιο και να το διαβάζεις σελίδα σελίδα. Οταν γίνεσαι πατέρας, είναι σαν να φοράς καινούρια γυαλιά και να βλέπεις τον κόσμο ξανά από την αρχή. Είναι πάρα πολλά τα όμορφα πράγματα, αλλά και οι ανησυχίες, γιατί η εφηβεία ουσιαστικά αρχίζει από τότε που το παιδί σου είναι δυόμισι τριών ετών (γελάει). Αυτή είναι μια άλλη εφηβεία, εξίσου σοβαρή, όπου το παιδί σου απαιτεί, επιβάλλεται, δοκιμάζει να δει ποιος έχει το πάνω χέρι και όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που έχουν οι έφηβοι.

Πόσο χρόνων είναι η κόρη σου;

Τριών.

Είσαι κι εσύ όπως οι περισσότεροι μπαμπάδες, ερωτευμένοι με την κόρη τους;

Ναι, βέβαια. Δεν είναι καθόλου κλισέ αυτό που λένε, γιατί και οι κόρες είναι ερωτευμένες με τους μπαμπάδες. Ακόμα και οι ήχοι που έκανε το παιδί ήταν πολύ διαφορετικοί στον μπαμπά απ’ ό,τι στη μαμά του.

Είσαι από τους μπαμπάδες που δείχνουν φωτογραφίες της κόρης τους στους φίλους τους και καμαρώνουν;

Τελικά σε αυτή τη ζωή ποτέ δεν πρέπει να λέμε «ποτέ» (γελάει). Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, με τον οποίο συνεργαζόμουν στον «Αστέρα ραχούλας», έχει δει όλο το φωτογραφικό άλμπουμ της κόρης μου και την έχει καμαρώσει σε όλο της το μεγαλείο (γελάει). Ημουν στο γύρισμα και απαιτούσα από τη γυναίκα μου να μου στείλει καινούρια φωτογραφία της κόρης μου για να μου πάει καλά η βδομάδα. Οποτε τις έδειχνα στον Γεράσιμο, που είναι και αυτός μπαμπάς και πολύ καλοπροαίρετος άνθρωπος, ήξερα ότι θα με καταλάβει (γελάει).

Τα τελευταία χρόνια δουλεύεις ασταμάτητα σε θέατρο και τηλεόραση. Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις τύψεις επειδή χάνεις πράγματα από την ανατροφή της κόρης σου;

Οχι, μωρέ, δεν νιώθω αυτό το συναίσθημα. Είναι αλήθεια ότι εργάζομαι σκληρά, αλλά όταν δεν δουλεύω ασχολούμαι πολύ με το παιδί μου. Δεν είμαι από τους μπαμπάδες που όταν θα γυρίσουν σπίτι θα δουν ποδόσφαιρο στην τηλεόραση. Ασχολούμαι πολύ με την κόρη μου και τις ώρες που είμαι μαζί της είμαι πραγματικά εκεί. Επίσης, δεν κάνω και ένα λάθος που κάνουν πολλοί γονείς. Δεν θα με ακούσεις να πω ποτέ «θα πάω στη δουλειά να βγάλω χρήματα για να φέρω φαγητό στο σπίτι». Ακούγοντας αυτή τη φράση το παιδί παθαίνει black out και μισεί τη δουλειά του μπαμπά. Οταν η κόρη μου με ρωτάει «γιατί πας στη δουλειά μπαμπά;», της απαντάω «γιατί είναι μια δουλειά που με ευχαριστεί και την αγαπώ». Και αν δεν αντιλαμβάνεται τώρα απόλυτα αυτό που της λέω, θα το καταλαβαίνει μέρα με τη μέρα όλο και περισσότερο.

Οταν ήμασταν μικροί, λέγαμε ότι δεν θα μεγαλώσουμε τα παιδιά μας με τον τρόπο που μας μεγάλωσαν οι γονείς μας.

Νομίζω ότι γίνομαι χειρότερος από τους γονείς μου (γελάει). Ξεκινάς φτιάχνοντας το δωμάτιο σύμφωνα με τη μοντεσσοριανή παιδαγωγική, ακολουθείς ό,τι πιο σύγχρονο και επαληθευμένα σωστό κυκλοφορεί στη σύγχρονη εκπαίδευση και καταλήγεις να κυνηγάς το παιδί σου με ένα κουτάλι φωνάζοντάς του «φάε, είπα φάε» (γελάει). Μου έχει συμβεί να έχω δύο ώρες αγκαλιά την κόρη μου προσπαθώντας να την ταΐσω. Σε όλα τα υπόλοιπα νομίζω ότι η σύγχρονη γενιά γονιών διαφέρει από την προηγούμενη. Διότι τώρα μεγαλώνουν και οι δύο γονείς τα παιδιά και έχουν και οι μπαμπάδες τα ίδια δικαιώματα αλλά και τις υποχρεώσεις με τις μαμάδες.

Παρόλο που έχεις γίνει μπαμπάς εδώ και τρία χρόνια, τώρα τελευταία το μάθαμε και δεν έχουμε δει κάποια φωτογραφία της κόρης σου. Γιατί δεν θέλεις αυτό το κομμάτι της ζωής σου να είναι στη δημοσιότητα;

Ετυχε προχθές να με σταματήσει μια τηλεθεάτρια της σειράς την ώρα που ήμουν με την κόρη μου και μου ζήτησε να βγούμε φωτογραφία. Της απάντησα «λυπάμαι, μια άλλη στιγμή». Δεν γίνεται να σταματάω και να φωτογραφίζομαι χωρίς η κόρη μου να καταλαβαίνει τι συμβαίνει με τον μπαμπά της. Δεν υπάρχει λόγος το παιδί μου να εκτίθεται σε ένα έντυπο επειδή ο μπαμπάς του είναι γνωστός. Πρέπει πρώτα η κόρη μου να μεγαλώσει, να καταλάβει τι δουλειά κάνω και μετά θα της ζητήσω την άδεια για να δημοσιοποιήσω φωτογραφία της.

Ακόμα και τη σύντροφό σου, με την οποία είσαι μαζί αρκετά χρόνια μαζί, δεν την έχουμε δει.

Πάντως, είναι υπαρκτό πρόσωπο (γελάει). Αν η γυναίκα μου ήταν ηθοποιός, ενδεχομένως να μας είχατε δει μαζί, αφού είναι κομμάτι της δουλειάς μας. Από τη στιγμή που δεν είναι, δεν υπάρχει λόγος να φωτογραφηθούμε μαζί.