» Καλέ μας άνθρωπε…»
NULL
Στο καφενείο του Θρασύβουλα το ένα ρητό διαδέχεται το άλλο:
Βέγγος: Περιμένεις κορίτσι ε; Έρωτας;
Ηλιόπουλος: Εμ…
Βέγγος: Όλα είναι ατμός και διαλύονται. Το χρήμα είναι ατμός και φεύγει. Zεις για λίγο τη Ζωή σου και μετά «Άμωμοι εν οδώ αλληλούια».
Ηλιόπουλος: Χαρούμενο θέμα βρήκες. Έχεις κάνει ψάλτnς;
Βέγγος: Όχι. Έχω παρακολουθήσει ένα σωρό κηδείες.
Ηλιόπουλος: Και τι θέλεις τώρα, να παρακολουθήσεις και τη δική μου;
Βέγγος: Όχι, αλλά θα πεθάνεις και σύ μια μέρα, δε θα πεθάνεις;
Ηλιόπουλος: Μπα να φας τη γλώσσα σου, χτύπα ξύλο χριστιανέ μου. Κουνήσου από τη θέση σου.
Βέγγος: Κουνnθείς δεν κουνnθείς, ουδείς γλυτώνει το μοιραίο. «Η Ζωή εισερχομένη από την πόρτα, ο θάνατος παραμονεύει στο παράθυρο». Θρασύβουλας
Ηλιόπουλος: Α, δικό σου…
Βέγγος: Μάλιστα. Διότι, ότι και να κάνεις στη Ζωή, όσο και να zήσεις, θα `ρθει μια μέρα ο καπετάν Μιχάλης και θα σου πει: «Μουσιού, για γκελ μπουρντά».
Ηλιόπουλος: Ποιος είναι ο καπετάν Μιχάλης;
Βέγγος: Ο Αρχάγγελος Μιχαήλ.
Ηλιόπουλος: Α, ωραία. Και μιλάει γαλλικά και τούρκικα;
Βέγγος: Μωρέ, ότι του γουστάρει μιλάει.
Ηλιόπουλος: Σωστά! Αρχάγγελος είναι, ότι θέλει κάνει.
Βέγγος: Το μόνο σίγουρο πράγμα στη Ζωή, είναι ο θάνατος!
Ηλιόπουλος: Βλέπω, μέλι στάζει η γλώσσα σου. Δε μου λες, εξοχικό κέντρο είναι εδώ η γραφείο κηδειών;
Πελάτης: Ναι, δώδεκα!
Βέγγος: Το μεγαλύτερο αγόρι πόσο είναι;
Πελάτης: Εικοσιένα.
Βέγγος: Α, εντάξει. Θα δουλέψει και θα ζήσει τα υπόλοιπα…
Πελάτης: Φέρ` το να το πιω.
Βέγγος: Τι; Εδώ θα το πιεις; Δεν πας πρώτα σπίτι σου να φιλήσεις τη
γυναίκα σου και τα παιδιά σου, να κάνεις και τη διαθήκη σου;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις;
Κώστας Μεντής: Τι πόσο δίνω; Πόσο κάνει;
Θανάσης Βέγγος: Εσύ πόσο δίνεις; Πες μια τιμή έκει χάμω, φίξ, να ξεμπερδεύουμε…
Κώστας Μεντής: Ένα πενηνταράκι καλά είναι;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, πάρτη. Στη χαρίζω.
Κώστας Μεντής: Πώς μου τη χαρίζεις;
Θανάσης Βέγγος: Έτσι, στη χαρίζω βρε αδερφέ μου. Θα ξεφτιλιστούμε τώρα για ένα πενηνταράκι; Στην κερνάω εγώ! Αν θέλεις σε κερνάω και λίγο λάβδανο. Θέλεις;
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καλά!
Θανάσης Βέγγος: Κάτσε να σου δώσω κι ένα σαπούνι, να πλένεσαι, να με θυμάσαι!
Κώστας Μεντής: Δεν είμαστε καθόλου καλά μου φάινεται!
(Μια παρέα νεαρών τραγουδάει στο δρόμο. Βγαίνει ένας κύριος στο μπαλκόνι και τσακώνονται. Έρχεται ο Βέγγος που είναι αστυφύλακας)
Θανάσης Βέγγος: Τι τρέχει εδώ;
Νεαρός: Τίποτα κύριε πόλισμαν. Τραγουδάμε.
Κύριος: Τι τραγουδάτε ρε; Σταυρώνετε τον κόσμο!
Νεαρός: Ε, είπαμε, ο δρόμος είναι δημόσιος!
Θανάσης Βέγγος: Για στάσου νεαρέ! Ο δρόμος βέβαια είναι δημόσιος, ο ύπνος όμως των πολιτών είναι ιδιωτικός!
Ο άνθρωπος που έτρεχε πολύ
Βέγγος: Τι γινέστε κύριε; Περιμένετε ραντεβού;
Περιμένων: Αχ, ναι. Μια ολόκληρη ώρα…
Βέγγος: Θα είναι από τις δύσκολες φαίνεται… Και με την ευκαιρία έχω κάτι για σας. Ρολόι για ταλαιπωρημένους εραστές: Πάει πίσω μισή ώρα …….για παρηγοριά!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Θανάσης Βέγγος: …βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω…
Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω…
Θανάσης Βέγγος: Α, με συγχωρείτε, μου τελείωσε. Θέλετε να σας βάλω λίγο ξύδι; Λίγο κολλυριο στα μάτια;
Θανάσης Βέγγος: Πώς να φάω βρε παιδάκι μου. Βάλε μια καρέκλα δίπλα στον πατέρα. Με το τηλέφωνο θα μιλάμε;
Μπάτλερ: Δεν μπορώ να βάλω καρέκλα κύριε.
Θανάσης Βέγγος: Γιατί; Το απαγορεύει ο τουρισμός;
Γυναίκα: Είμαι μινιόν!
Θανάσης Βέγγος: Εγώ όταν σας βλέπω, μου θυμίζετε το Διονύσιο Σολωμό! «Απ΄ τα κόκκαλα βγαλμένη»… Κι απορώ μάλιστα πως δε σας έχει φάει ο Έκτωρας [ο σκύλος]
Γυναίκα: Δε σας αρέσουν οι λεπτές;
Θανάσης Βέγγος: Όχι, προτιμώ τα λεπτά!
Γυναίκα: Μα εγώ έχω μεγάλη προίκα. Τρία οικοπεδα, δύο διαμερίσματα και μετρητά στην τράπεζα.
Θανάσης Βέγγος: Κούκλα είσαι!
Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!
Ένας τρελός τρελός Βέγγος
Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.
Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!
Ο παπατρεχας
υποψηφιος γαμπρος:– και τρωγεται,τρωγεται;`
Βεγγος :-Αναλογως την ορεξη που θα εχεις,αν πεινας τρωγεται…α νατη κιολας…μην την βλεπεις τωρα που `ναι πρωι
το βραδι ομορφαινει.
στον ταχυδρομο
…σου `λεγα και `σενα να παρεις καμια απο τις αδελφες μου, να με ξαλαφρωσεις
και συ προτιμησες να παρεις οικοπεδο στην Ηλιουπολη.
Σουλη Σαμπαχ(αδελφη):-σας εφτιαξα κατι ντολμαδακια μουρλια
Βεγγος:– ναι τα ντολμαδακια ξερεις να τα τυλιγεις, κανα γαμπρο δεν μπορεις να τυλιξεις.
Σουλη Σαμπαχ:-και που να τον εβρω;στην κουζινα που βρισκομαι ολη μερα;
Βεγγος:-ε πως,πηγαινεις και στη λαικη αγορα καθε Τεταρτη.
O Βεγγος σφουγγαριζει τις σκαλες.
ενοικος:-Καλημερα Πολυδωρε.
Βεγγος:-Ναι καλημερα …γιατι απο τις σκαλες δεσποινις;…α να χαθειτε εδω μεσα, τουρκογυφτοι,δε σας προλαβαινω
Δημήτρης Νικολαίδης: Κι ύστερα;Θανάσης Βέγγος: Ύστερα είχα το χέρι του εδώ, στο μάτι μου.
Διαβάστε περισσότερα: pamelouketo.blogspot.com