Η ομιλία Τσοχατζόπουλου «αλλιώς»

«Κύριε πρωθυπουργέ, κύριοι υπουργοί , κυρίες και κύριοι βουλευτές.

Σας ευχαριστώ όλους. Νιώθω αυτή τη στιγμή τη μεγαλύτερη συγκίνηση της ζωής μου. Και μου την προσφέρατε εσείς. Πίστευα μετά την αποχώρησή μου από την πολιτική, ότι δεν θα ανέβαινα ποτέ πάλι σε αυτό το βήμα της Βουλής, όπου έζησα μοναδικές και συγκλονιστικές στιγμές.

Σας ευχαριστώ και είμαι ιδιαίτερα υπόχρεος για την…
 πρότασή σας  για σύσταση προκαταρκτικής επιτροπής για την υπόθεση των υποβρυχίων , που μου δίνει την ευκαιρία να είμαι σήμερα εδώ, στην  Ολομέλεια της Βουλής, σε αυτή την  ειδική συνεδρίαση που πάντα θα θυμάμαι για την πρωτόγνωρη συγκίνηση που νιώθω.

Θα χρησιμοποιήσω λόγια μεγάλων στοχαστών για να δώσω το μέγεθος της συγκίνησής μου και της χαράς μου αυτή τη στιγμή.

Κοιτάζω γύρω μου στην αίθουσα της Βουλής και βλέπω στα έδρανα πρόσωπα γνωστά, πρόσωπα πασίγνωστα που φάγαμε μαζί  ψωμί και και αλάτι , πρόσωπα που ήμασταν κατά την έκφραση » κώλος και βρακί» ,  που ήξερε ο ένας τα πάντα για τον άλλο.

Μαζί στο κόμμα, μαζί στο Κίνημα, μαζί στην κυβέρνηση, μαζί στην αντιπολίτευση, μαζί στα ζεϊμπέκικα με τον Ανδρέα, μαζί στην ισχυρή Ελλάδα του σύντροφου Σημίτη. Πάρα πολλοί  με ψήφισαν και για πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ,  αν είναι δυνατόν, δεν πίστευα στα αυτιά μου μετά την  ψηφοφορία. Πολλοί ήταν μαζί μου επίσης και έφαγαν τον άμπακο στην ευτυχέστερη στιγμή της ζωής μου, στο Φόρ Σίζον.

 Μαζί πάντα  και με τον σύντροφο Γιώργο Παπανδρέου, που  ξέρει ότι ξέρω καλύτερα από κάθε άλλον τα πάντα όλα, για την περίφημη βίλα της Εκάλης, και πάντα  μου το αναγνωρίζει αυτό.
Γνωρίζαμε  σύντροφοι,  τα πάντα ο ένας τα πάντα για τον άλλο. Και γνωρίζατε πολύ καλά, ότι γνωρίζω για τους άλλους, όλα τα προβλήματά τους, όλες τις δραστηριότητές τους, όλες τις κινήσεις του, γιατί όλοι μου έδιναν λογαριασμό, σε μένα έτρεχαν για τις συμβουλές τους.

Εγώ μέχρι τώρα δεν είπα ποτέ  τι γνωρίζω για τον άλλο. Και ούτε θα πω βέβαια. Γιατί ξέρω ότι είστε όλοι σεμνοί, σύντροφοι και συντρόφισσες, δεν θέλετε να βγουν στη φόρα τα έργα σας.

Ευχαριστώ όμως πολύ εσάς γιατί βγάλατε στη φόρα όσα γνωρίζατε για μένα. Μου ξαναδώσατε τόση δημοσιότητα, όση δεν περίμενα ποτέ. Σας ευχαριστώ θερμά, γιατί γι αυτό που  κάνατε. Δεν αντέχατε να με βλέπατε  άλλο  στην αφάνεια. Σας ευχαριστώ. Πολύ σας ευχαριστώ. Το δάκρυ που κυλάει στο μάγουλό μου και με καίει  είναι η απόδειξη της ευγνωμοσύνης μου.

Με βλέπετε βέβαια να γέρνω κάπως αυτή τη στιγμή στο βήμα. Ξέρετε όμως πόσο χωρατατζής είμαι.

Σας αράδιασαν πριν λίγο χιλιάδες λογαριασμούς που με αφορούν. Ε, αυτό είναι που σας κάνει να πιστεύετε στην αθωότητά μου. Και μόνο που άκουγα τις κινήσεις αυτών των λογαριασμών ζαλίστηκα. Μα και εσείς το λέτε από μέσα σας: » Είναι δυνατόν να έκανε ο Άκης όλες αυτές τις κινήσεις;». Χα, χα, δίκιο έχετε!

Σε λίγο θα ψηφίσετε. Ψηφίστε κατά συνείδηση. Η δική μου προτροπή είναι να ψηφίσετε υπέρ της παραπομπής μου, όλοι. Όλοι για να λάμψει η αλήθεια.

Ένας άλλος στη θέση μου θα έλεγε:  » Σας κρατάω από το χέρι. Ξέρω τα πάντα όλα για τον καθένα από σας. Που πήγε πχ το 1 εκ του Τσουκάτου από τη Ζίμενς , που πήγαν οι μίζες στα εξοπλιστικά, πέραν των υποβρυχίων, γιατί ο ισχυρός στρατός μας , δεν διαθέτει μόνο υποβρύχια. Θα μπορούσα να σας πω ακόμα και τα πιο μικρά για σας, από τους διορισμούς σας , μέχρι και τις μεταθέσεις του ανιψιού σας.»

 Δεν θα τα πω όμως ποτέ. Και εγώ δεν είμαι της αρχής «ποτέ μη λες ποτέ». Αλλά υπάρχει και μια άλλη αρχή, που λέει «ποτέ δεν ξέρεις», σύντροφοι και συντρόφισσες που την ακολουθώ πιστά.

Από αυτό το βήμα, ανακαλώ και την συνταύτιση του ΠΑΣΟΚ με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά και με το ΚΚΕ και το ΛΑΟΣ και το Σύριζα και όλα τα κόμματα. Στείλτε με , κυρίες και κύριοι και οι άλλοι, με 300-0 στην προανακριτική, να λάμψει η αλήθεια. Γιατί δύο μόνο πρόσωπα έχουν συκοφαντηθεί τόσο αυτή την  εποχή. Ο Άκης Τσοχατζόπουλος και ο Ζοσέ Μουρίνιο. Και για τους δυο μας, όμως υπάρχει και η ρεβάνς.

Ήρθε η ώρα της ψηφοφορίας  Εγώ βροντοφωνάζω για σας: «Είστε αθώοι!». Εσείς, τι θα πείτε για μένα;

Και πιστεύω απόλυτα , σύντροφοι και συντρόφισσες στη  διαφάνεια. Να πάει  επιτέλους, όχι  μόνο ο πρώτος πολιτικός φυλακή, αλλά καμια εκατοστή- διακόσιοι από δαύτους.

Ευχαριστώ και πάλι. Μου χαρίσατε αξέχαστες στιγμές σε αυτό το βήμα  και θα σας αφιερώσω και ένα τραγούδι που παρακαλώ να καταγραφεί στα πρακτικά…  Μα τι κάνετε εκεί κύριε Αποστολάτε; Πάλι τζόκερ σημειώνετε; … Οκ καταγράψτε..

»  Θα σας ξανάβρω τους μπαξέεεεεεδες, τρεις του Σεπτέμβρη να περνάαας».

Ε, αν δεν σας πείσει ούτε το τραγούδι μου, είστε άφιλοι και αχάριστοι σύντροφοι και συντρόφισσες.

Ευχαριστώ … «