Στο 7 Μέρες Tv και στον Γιάννη Βίτσα έδωσε συνέντευξη η Υρώ Μανέ η οποία μεταξύ άλλων μίλησε και για τις επιθέσεις που δέχθηκε από συναδέλφους της όσο ήταν πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών .
Το 2012 υπήρξατε πρόεδρος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών και με πολύ σθένος προασπίσατε τα δικαιώματα των ηθοποιών. Σας στεναχωρεί ότι η τωρινή συνθήκη του COVID, που ανέτρεψε ολικά τις ζωές των ανθρώπων του θεάτρου;
Με στεναχωρεί απόλυτα η οποιαδήποτε συνθήκη ανακόπτει την πορεία της τέχνης μας και της δουλειάς μας με βίαιο τρόπο. Τότε ήταν η οικονομική, σήμερα είναι η υγειονομική κρίση. Ευελπιστώ ότι το θέατρο και η τέχνη θα βγoυν από όλη αυτή τη διαδικασία πιο ισχυρά. Λυπάμαι βαθύτατα! Προσπαθώ με κάθε μέσο να κάνω ότι μπορώ για να προσφέρω. Οι εργασιακές σχέσεις παραπέμπουν στον Μεσαίωνα. Σε δύσκολες συνθήκες βρίσκουν χώρο οι παραγωγοί να εκμεταλλευθούν ακόμα περισσότερα πράγματα. Γι’ αυτό κατά τη γνώμη μου η μόνη δυναμική απάντηση είναι η συσπείρωση και η ενότητα των ηθοποιών, πράγμα που δεν είναι τόσο εύκολο να συμβεί. Το επάγγελμα μας είναι ανοχύρωτο, χωρίς συλλογική σύμβαση εργασίας, με απλήρωτες πρόβες και πολλά ακόμα κακώς κείμενα.
Υπήρξατε μαχητική πρόεδρος.
Προσπάθησα, κυρίως τα δύο χρόνια που ήμουν στην προεδρία, να κάνω ότι πιο ωφέλιμο και βοηθητικό για τον χώρο μου. Δε μπόρεσα να πράξω όλα όσα ήθελα. Δεν ήταν μόνο η ανακοπή της μαχητικότητας από τα μνημόνια. Υπήρξαν πολλές ενδο-εσωτερικές δυσκολίες. Οι διαφωνίες στο διοικητικό συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών συνήθως δεν ήταν ουσιαστικές και εποικοδομητικές, αλλά ήταν τραγικά απωθητικές και διασπαστικές. Αυτό δε μπόρεσε να βοηθήσει, ώστε να ολοκληρωθούν τα πράγματα όπως ήθελα. Ήταν μία σκληρή αλλά πολύ δυναμική και διδακτική εμπειρία.
Τι σας έμαθε;
Ότι η συλλογικότητα είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο μονοπάτι για να μπορέσει κανείς να το υπερασπιστεί και με αυταπάρνηση να προχωρήσει και ότι δυστυχώς οι μικροκομματικές βλέψεις δεν αφήνουν χώρο στο να ευοδωθεί μία προσπάθεια.
Καταλαβαίνω ότι βιώσατε πόλεμο από τους συναδέλφους σας.
Βέβαια. Δέχθηκα πολύ ισχυρό προσωπικό πόλεμο από μία μερίδα συναδέλφων εξαιτίας του γεγονότος ότι διαφωνούσαμε πολιτικά. Είχε προσωποποιηθεί η διαφωνία τους.
Δε σας πλήγωσε ;
Με τρόμαξε που είδα από συναδέλφους μου ακραίες συμπεριφορές. Με στοχοποίησαν επειδή πίστευα ότι οι λύσεις έπρεπε να δοθούν με διαφορετικό τρόπο από αυτόν που θεωρούσαν οι ίδιοι.
Είναι σοκαριστικό.
Κατάλαβα εν τέλει ότι ήταν και είναι σύνηθες για όσους ασχολούνται με τα κοινά. Δεν ήταν παράξενο.