Βίβιαν Κοντομάρη – Οι δύο απώλειες που τη σημάδεψαν: «Έχω χάσει φίλους πολύ αγαπημένους»
«Αν και δεν πιστεύω στις μεταφυσικές θεωρίες, αισθάνθηκα ότι ήταν κάπως καρμική αυτή η δουλειά», λέει η Βίβιαν Κοντομάρη.
Συνέντευξη στο περιοδικό «7 Μέρες tv» και τον Γιάννη Βίτσα παραχώρησε η Βίβιαν Κοντομάρη. Η ηθοποιός, που τη νέα σεζόν θα δούμε στη σειρά του ΑΝΤ1 «Ο πρώτος από εμάς», μίλησε, μεταξύ άλλων, και για τις απώλειες που τη σημάδεψαν.
Θα μας συστήσετε τη Σοφία, τη συναισθηματική ηρωίδα που υποδύεστε στη σειρά «Ο πρώτος από εμάς»; Τι έχετε αγαπήσει σε αυτό το ρόλο;
Η Σοφία είναι μια κανονική γυναίκα, που σκέφτεται και πράττει με γνώμονα το συναίσθημα, που αναλαμβάνει παραπάνω ευθύνες, απ’ όσες. Είναι μορφωμένη , με πολλά προσόντα, όμως η ίδια έχει καταπιέσει τον εαυτό της. Είναι παντρεμένη με τον Κοσμά. Ο γάμος τους είναι συμβατικός και εκείνος ουσιαστικά αδιαφορεί για τις ανάγκες της. Αν και δεν οδηγεί, πηγαίνει το παιδί της στο σχολείο με το λεωφορείο. Η Σοφία είναι από τις γυναίκες που επειδή δεν εργάζεται δεν έχει δικό της μισθό και αναγκάζεται να ζητά για τις ανάγκες του σπιτιού χρήματα από τον άντρα τους.
Από μόνη της η κίνηση αυτή, είναι λίγο υποτιμητική και ταπεινωτική. Είναι μία γυναίκα που αγαπάει την οικογένειά της. Από την άλλη ο άντρας της , έπειτα από ορισμένα χρόνια γάμου δεν ενδιαφέρεται ουσιαστικά για το τι νιώθει, πώς είναι μέσα της. Ουσιαστικά δεν την κοιτά κανένας, με αποτέλεσμα να βαλτώνει. Η ασθένεια του φίλου της , του Άλκη την ενεργοποιεί. Εκείνος με αφορμή την ασθένειά του , ζητάει από την παρέα, να έρθουν πιο κοντά στον εαυτό τους και στα όνειρά τους και να πάρουν την ζωή στα χέρια τους. Ξαφνικά μέσω αυτού του θλιβερού γεγονότος ξαναγεννιούνται.
Η σειρά «Ο πρώτος από εμάς» μας φέρνει αντιμέτωπους με μια βαθιά αλήθεια της ζωής, που δεν είναι άλλη από το ότι οφείλουμε να μη χάσουμε στιγμή από τη ζωή μας γιατί δεν ξέρουμε πότε θα κλείσει αυτός ο κύκλος. Πώς νιώσατε διαβάζοντας το σενάριο;
Με συγκίνησε πάρα πολύ το μήνυμα της σειράς. Δυστυχώς, συνήθως μετά από τέτοιες δυσάρεστες αφορμές μπαίνουμε στη διαδικασία να σκεφτούμε ότι δεν πρέπει να χάνουμε στιγμή από τη ζωή μας. Δεν μπορούμε εύκολα να εκτιμήσουμε πραγματικά την αξία της κάθε πολύτιμης στιγμής, γιατί είναι τέτοιοι οι ρυθμοί μας, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές μας που στο τέλος χάνουμε τον εαυτό μας.
Έτυχε να ασθενήσει ποτέ σοβαρά ένας αγαπημένος σου άνθρωπος;
Φυσικά. Ο αδερφός μου μέσα σε μία εβδομάδα έκανε ένα πολύ μεγάλο χειρουργείο. Και με τον πατέρα μου συνέβη. Μία ασθένεια, ειδικά όταν πρόκειται για νέο άνθρωπο είναι βαθιά επώδυνη και για τον ίδιο και τους οικείους του. Δεν τη χωράει το μυαλό σου. Έχω χάσει φίλους πολύ αγαπημένους . Πρόσφατα τον φίλο μου τον Νίκο και πριν από λίγα χρόνια την επιστήθια φίλη μου τη Δήμητρα, η οποία μάλιστα έπασχε από την ασθένεια του ήρωα στην σειρά.
Αν και δεν πιστεύω στις μεταφυσικές θεωρίες, αισθάνθηκα ότι ήταν κάπως καρμική αυτή η δουλειά, ένα δώρο από την Δήμητρα, γιατί ήταν σκηνοθέτης. Όταν τελείωσα τη σχολή, κάναμε την πρώτη της ταινία μικρού μήκους μαζί και δεθήκαμε πολύ. Ήταν ένας χρυσός άνθρωπος. Με έναν τρόπο, έχω ακόμα περισσότερους λόγους να νιώθω ευτυχία και συγκίνηση που είμαι σε αυτή τη δουλειά.