Βίκυ Κουλιανού: «Bιώνω τη μοναξιά κάθε μέρα, κάθε ώρα της ζωής μου»

Η Βίκυ Κουλιανού έδωσε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης στον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα και το νέο τεύχος του περιοδικού Hello αυτή την εβδομάδα. Μάλιστα, το αναγνωρισμένο μοντέλο εξήγησε τους τρόπους με τους οποίους κλήθηκε να διαχειριστεί την μοναξιά από την παιδική της ηλικία μέχρι και σήμερα.

Εσύ ένιωσες τη μοναξιά και, αν ναι, πως τη διαχειρίστηκες;

Ναι, πάρα πολύ. Η σωστή ερώτηση όμως είναι πως τη διαχειρίζεσαι. Θεωρώ ότι βιώνω τη μοναξιά κάθε μέρα, κάθε ώρα της ζωής μου. Από την ηλικία των 16 ετών, οπότε και κατάλαβα ότι η σκέψη μου τρέχει πιο γρήγορα από ό,τι θα έπρεπε. Η φαντασία μου είναι λίγο πιο έντονη από ό,τι θα μπορούσαν να αντέξουν οι άλλοι. Το ίδιο και η αντισυμβατικότητα μου. Από τότε και μετά αρχίζει η ζωή μου να έχει αιχμηρές γωνίες, στις οποίες σίγουρα βάζω μαξιλαράκι και σίγουρα πηγαίνω από άλλη μεριά για να μην πέσω επάνω τους, αλλά έχει συμβεί να έχω χτυπήσει και πολλές φορές. Ναι, έχω βιώσει μοναξιά και στην εφηβεία μου, η οποία με δυνάμωσε και με έκανε αυτό που είμαι σήμερα. Με έβαλε σε μια διαδικασία να μπω σε ένα αεροπλάνο και να φύγω για κάπου που δεν ήξερα τι θα μου συμβεί.

Και με έχει βάλει σε μια διαδικασία ακόμη και σήμερα να μην έχω βρει το άλλο μου μισό, αν υποθέσουμε ότι αυτό υπάρχει. Στην ουσία είμαστε ολόκληροι και ψάχνουμε για το άλλο μας ολόκληρο! Η μοναξιά δεν με ενοχλεί και δεν με τρομάζει. Κάποιες φορές όμως με απασχολεί. Από την άλλη, όταν υπάρχει όλη αυτή η δημοσιότητα, που στην ουσία είναι η υπογραφή ότι ένας άνθρωπος έχει καταφέρει να κάνει πολύ καλά τη δουλειά του, θα έπρεπε να είναι μόνο αυτή η υπογραφή και τίποτα άλλο.

Δεν θα έπρεπε οι άνθρωποι πάνω από αυτή την υπογραφή να ξεχνούν ποιοι πραγματικά είναι. Από που ξεκίνησαν, ποια είναι τα πραγματικά τους θέλω. Γιατί τι γίνεται; Έρχεται αυτή η υπογραφή και μπαίνει πάνω από τη φωτογραφία σου και αυτόματα αφαιρεί από τους άλλους την ικανότητα να σε βλέπουν κανονικά. Σε μια γνωριμία δύο μη προβεβλημένων προσώπων, τα πρόσωπα αυτά έχουν απλά να γνωριστούν. Ένας διάσημος όμως με έναν μη διάσημο δεν έχουν απλά να γνωριστούν. Διότι ο άλλος που είναι απέναντι από τον επώνυμο βλέπει όλη αυτή την εικόνα της δουλειάς του κι εσύ καλείσαι να του δείξεις ότι από κάτω υπάρχει κι άλλο ένα στρώμα.