Βικτώρια Φασιανού: «Είναι βαρύ το επώνυμο του πατέρα μου, μου λείπουν οι συμβουλές και το χιούμορ του»
"Ήταν πνευµατώδης και δεν έπαιρνε θέσεις. Ήταν κουλ, ήταν παρατηρητής της ζωής" εξομολογείται η κόρη του αείμνηστου καλλιτέχνη, Βικτώρια Φασιανού.
Η Βικτώρια Φασιανού, η κόρη του Αλέκου Φασιανού παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στη Σάσα Σταμάτη και το ένθετο Secret των Παραπολιτικών. Μέσα σε όλα, δε, μίλησε για το µουσείο που θα ανοίξει σε λίγες ηµέρες στο πατρικό του µεγάλου ζωγράφου αλλά και όσα θυμάται από τον διάσημο µπαµπά της.
Τι σου λείπει περισσότερο από τον πατέρα σου;
Μου λείπουν οι σκέψεις του για τη ζωή, οι συµβουλές του και το χιούµορ του.
Πρόλαβες να του πεις όσα ήθελες;
Ναι, πρόλαβα. Του τα έλεγα όλα. Ήταν πνευµατώδης και δεν έπαιρνε θέσεις. Ήταν κουλ, ήταν παρατηρητής της ζωής. Αλλά, όταν ζητούσες συμβουλή, σου έδινε στοχαστικές συμβουλές.
Σου λείπει;
Κατά διαστήµατα, πολύ. Πιο πολύ θα ήθελα να έβλεπε όλο αυτό το έργο που κάνουµε γι’ αυτόν, γιατί θα ήταν πολύ χαρούµενος.
Σε παρότρυνε ποτέ να ασχοληθείς µε τη ζωγραφική;
Όχι, δεν µε παρότρυνε ποτέ. Τον αδελφό µου, που ήταν πιο ταλαντούχος, τον ενθάρρυνε. Ο αδελφός µου, άλλωστε, ο Νίκος Φασιανός, είναι αρχιτέκτονας.
Τι θυµάσαι από τις τελευταίες του στιγµές;
Τον θυµάµαι να ζωγραφίζει πολύ στο ατελιέ και κατά βάση ότι είχε µια διάθεση εξωστρέφειας και ήθελε κάθε βράδυ να βγαίνει για φαγητό έξω.
Είναι δύσκολο για ένα παιδί να κουβαλάει το επώνυµο Φασιανός;
Είναι βαρύ, αλλά είναι ένα καλό βάρος, δεν είναι δυσβάσταχτο.