Στο περιοδικό Madame Figaro και τη δημοσιογράφο Ραφαέλα Ράλλη μίλησε ο Βασίλης Μίχας. Ο τηλεοπτικός Χρήστος από τη «Γη της Ελιάς» του MEGA αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές του εαυτού του και αναφέρεται στη μετάβασή του από τον χώρο του μόντελιγνκ σε εκείνον της υποκριτικής.
Υπάρχει κάτι που δε σε έχουν ρωτήσει μέχρι στιγμής και θα ήθελες να το μοιραστείς;
Το πόσο κοντά είμαι στην παράδοση. Μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ ότι παραδίδεται μια σκυτάλη από την οικογένειά μου σ’ εμένα και καλούμαι να κάνω κάποια βήματα παραπάνω. Πιστεύω ότι όσο περισσότερο κατανοείς τις ρίζες σου, τόσο πιο ψηλά μπορείς να φτάσεις, αλλιώς δεν πατάς πουθενά. Δε μου αρέσει να ακυρώνεται ό,τι έχει προηγηθεί.
Νομίζω ότι με βοηθά να καταλάβω τον εαυτό μου και να προχωρήσω. Mε τον τρόπο μου είμαι κοντά στην παράδοση και προσπαθώ να μάθω. Για παράδειγμα, θα πάω στην εκκλησία, με ενδιαφέρει το μυστήριο της εξομολόγησης, της Θείας Λειτουργίας. Αντίστοιχα, μου αρέσει ο θεσμός της οικογένειας.
Τι μπορεί να σε ενοχλήσει σε σχέση με την αναγνωρισιμότητα;
Γενικά, ο κόσμος είναι πιο ζεστός και αυτό μου δίνει δύναμη να συνεχίσω. Αυτό που με στενοχωρεί είναι το να διαβάσει κάποιος από την οικογένειά μου ή τον κύκλο μου κάτι για μένα που δεν ευσταθεί. Το παίρνουν προσωπικά επειδή με ξέρουν. Αν γραφτεί κάποιο κακεντρεχές σχόλιο, π.χ., στο YouTube, δε με ενδιαφέρει καθόλου, βαριέμαι. Είμαι στα γήπεδα από τα 7-8 μου χρόνια, έχω μάθει στο μπινελίκι και δε με αγγίζει.
Πώς γίνεται ομαλά μια μετάβαση από το μόντελινγκ στην υποκριτική;
Η αλήθεια είναι ότι δε γίνεται ομαλά. Από τη δική μου πλευρά ένιωθα ότι στο κομμάτι του μόντελινγκ δεν είχα να δώσω κάτι άλλο.
Πώς σε αντιμετώπισε ο χώρος της υποκριτικής στο ξεκίνημά σου;
Στην αρχή υπήρχε μια απόσταση από συναδέλφους, αλλά σε βάθος χρόνου αυτό γύρισε με μια σχετική ευκολία. Η απόφασή μου να ασχοληθώ με την υποκριτική ήταν πολύ συνειδητή κι αυτό το εκπέμπω, οπότε και οι άλλοι καταλαβαίνουν πως είμαι εδώ για να δουλέψω.
Μεταξύ μας, μου φαίνεται και λίγο άκυρο να το συζητάω αυτό μετά από πέντε χρόνια που βρίσκομαι στον συγκεκριμένο χώρο. Φαίνεται από τα πράγματα που κάνω και από τον τρόπο που αντιμετωπίζω τη δουλειά ότι δεν κάνω χαβαλέ.