Με αφορμή τον Παράδεισο των Κυριών παραχώρησε ο Βαγγέλης Αλεξανδρής συνέντευξη στο περιοδικό My TV και τον δημοφιογράφο Παναγιώτη Μουλόπουλο. Μέσα σε όλα, ο γνωστός πρωταγωνιστής μίλησε για την απόφαση να ασχοληθεί με την υποκριτική, την έννοια του ρίσκου στη σημερινή εποχή και το «Αμερικάνικο όνειρο».
Αποφασίσατε στα 27 σας χρόνια να ασχοληθείτε επαγγελματικά με την υποκριτική. Πόσο εύκολο είναι να πάρουμε οποιοδήποτε ρίσκο και να κάνουμε πράξη τα όνειρα μας;
Σίγουρα δεν είναι εύκολο αλλά όλη η ζωή είναι ένα ρίσκο. Όλα είναι στο κεφάλι μας. Η κοινωνία μας μεγαλώνει να πηγαίνουμε στα σίγουρα. Τη δεκαετία του ’90, λοιπόν, όλοι έλεγαν να κάνεις κάτι σίγουρο για να βγάζεις λεφτά και να μπορέσεις να αγοράσεις ένα σπίτι και ένα αυτοκίνητο. Το «Αμερικάνικο όνειρο» είχε έρθει και εδώ, οπότε η κοινωνία στο είχε επιβάλει με έναν τρόπο. Αν πάλι δεν στο είχε επιβάλει, με την έννοια να στο πει, όταν άκουγαν πως θες να γίνεις καλλιτέχνης, κουνούσαν το κεφάλι τους. Λίγο το να θες να αποδείξεις κάτι στην κοινωνία, λίγο η ανασφάλεια που έχουμε ως άνθρωποι για την επιβίωση μας, μπαίνεις σε αυτό το παιχνίδι και τελικά χάνεις ολόκληρη τη ζωή σου για το τι θα πει ο κόσμος.
Τελικά, ο κόσμος δεν είπε τίποτα ή, αν θέλει να πει, πάντα θα έχει κάτι να πει. Στην τελική, το βράδυ με τον εαυτό σου πας για ύπνο και στη ζωή σου ή θα τον επιβραβεύσεις ή θα τον βλασφημήσεις για αυτά που έχεις κάνει. Σκεφτόμουν ότι, όταν φτάσω 50 χρονών, θα πω τον εαυτό μου ρώτησα και κανέναν άλλον! Οπότε έρχεσαι σε ένα τετ α τετ με τον εαυτό σου. Εμένα με βοήθησε και η ψυχοθεραπεία – που πάντα βοηθάει – και πήρα αυτή τη γενναία απόφαση και είμαι υπερήφανος για αυτήν.