Τζούλη Σούμα για Νίκο Σεργιανόπουλο: «Θα ήμασταν τυχεροί να είχαμε κι άλλους σαν εκείνον»

Η Τζούλη Σούμα παραχώρησε συνέντευξη στο Λοιπόν και τη δημοσιογράφο Μαρία Σοφιανού με αφορμή την επερχόμενη παράσταση «Παιχνίδια στη σοφίτα», που θα ανέβει στο θέατρο Χυτήριο. Μέσα σε όλα, η ηθοποιός γύρισε στην εποχή του σίριαλ «Δύο ξένοι» και τη συνεργασία που είχε σε αυτό με τον Νίκο Σεργιανόπουλο.

Μας συστηθήκατε μέσα από τη σειρά «Δύο ξένοι» όπου υποδυόσασταν τη Δάφνη, μαθήτρια του Μαρκορά. Τι θυμάστε από εκείνη την περίοδο;

Σωστά, ήταν η πρώτη μου τηλεοπτική δουλειά. Είχα τελειώσει τη σχολή μόλις τρία χρόνια πριν. Το νιώθω σαν τότε να ήμουν στο νήπιο και τώρα με όλη θεατρική διαδρομή που αναφέρατε, αισθάνομαι ότι είμαι στο διδακτορικό. Το βλέπω με μεγάλη τρυφερότητα και αγάπη, αλλά σαν να ήμουν στο νηπιαγωγείο και από άποψη υποκριτικής επίδοσης, αλλά και από άποψη γλυκύτητας. Ήταν μια σειρά που νομίζω πως έμεινε στην ιστορία και καλώς έμεινε. Τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Τελικά το σίριαλ γιατί δεν πήγε για τρίτη σεζόν, ενώ είχε τόσο μεγάλη επιτυχία;

Δεν το ξέρω, νομίζω ότι τον πραγματικό λόγο το ξέρουν οι συγγραφείς και ο παραγωγός. Μας πήραν το καλοκαίρι και μας είπαν ότι η σειρά δεν θα συνεχιστεί και θυμάμαι μάλιστα ήταν και Αύγουστος, ήταν αργά δηλαδή για τα δεδομένα της δουλειάς. Ίσως τον λόγο να τον γνωρίζουν και οι μεγάλοι πρωταγωνιστές. Πάντως σε εμάς τους νέους δεν ανακοινώθηκε ποτέ ο πραγματικός λόγος.

Σας ενοχλεί που μετά από είκοσι χρόνια, ακόμα σας ταυτίζουν με τον ρόλο της Δάφνης; Αδικεί την υπόλοιπη σπουδαία πορεία σας;

Όχι, είμαι πολύ εντάξει, γιατί το κοινό που βλέπει θέατρο δεν με θυμάται από τον ρόλο της Δάφνης. Υπάρχουν άνθρωποι που με σταματούν να μου μιλήσουν για τι προηγούμενες θεατρικές μου δουλειές. Προφανώς αν πάω σε μια επαρχιακή πόλη που δεν έχει πρόσβαση εύκολα στα θέατρα, τότε ναι με θυμούνται από τους «Δύο ξένους».

Πρόσφατα πουλήθηκε το σπίτι του αείμνηστου Νίκου Σεργιανόπουλου και ήρθε στη μνήμη μας η άδικη δολοφονία του. Μιλήστε μας λίγο για εκείνον..

Ο Νίκος Σεργιανόπουλος ήταν από τους ευγενέστερους, γλυκύτερους συναδέλφους που έχω γνωρίσει. Ήταν ένας gentleman, πολύ χαμηλών τόνων, δοτικός, βοηθητικός, καθόλου υπεροπτικός και σνομπ. Θα ήμασταν πολύ τυχεροί να είχαμε κι άλλους σαν εκείνον. Είχα σοκαριστεί με τον θάνατό του. Λυπήθηκα πάρα πολύ. Χάθηκε ένας υπέροχος άνθρωπος και ένας εξαιρετικός ηθοποιός. Τον θυμάμαι με νοσταλγία και νιώθω πολύ τυχερή που δουλέψαμε μαζί. Έφυγε στο πικ της καριέρας του.