«Την Αλίκη Βουγιουκλάκη δεν την γνώρισα ποτέ! Με τον Παπαμιχαήλ ήμασταν φίλοι»

Βουγιουκλάκη

«Ήταν να συνεργαστούμε με τον Μάνο Κατράκη και τελευταία στιγμή δεν συνέβη. Όταν τον είδα να παίζει…».

Στην εφημερίδα Espresso και την Κωνσταντίνα Γαρνέλη έδωσε συνέντευξη ο Αλμπέρτο Εσκενάζυ, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων για ηθοποιούς του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

Αλμπέρτο Εσκενάζυ

Οταν τελειώσατε τη σχολή, ο δρόμος ήταν εύκολος;

Για μένα, όλως περιέργως, ήταν, γιατί έπαιξα κατευθείαν στο θέατρο ως πρωταγωνιστής, και συγκεκριμένα στον «Ερωτόκριτο», στο Ηρώδειο. Μετά με πήραν στον θίασό τους για τρεις σεζόν η Τζένη Καρέζη και ο Κώστας Καζάκος. Στη συνέχεια ήρθαν τα υπόλοιπα.

Η συνεργασία με την Τζένη Καρέζη και τον Κώστα Καζάκο πώς ήταν;

Αψογη και με τους δύο. Μου φέρθηκαν πολύ καλά και τους ευγνωμονώ. Η Τζένη δε ήταν καταπληκτική ως ηθοποιός αλλά και ως άνθρωπος. Ηταν η καλαμπουρτζού της παρέας. Ολος ο θίασος ήμασταν μια οικογένεια. Βγαίναμε κάθε βράδυ. Συνήθως τα πολύ μεγάλα ονόματα, εκτός ορισμένων κομπλεξικών εξαιρέσεων, είναι οι πιο απλοί άνθρωποι και οι καλύτεροι. Εμένα αυτή είναι η εμπειρία μου, γιατί έχω παίξει με σπουδαίους καλλιτέχνες.

Ποιους άλλους ηθοποιούς θαυμάσατε;

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω. Ηταν να συνεργαστούμε με τον Μάνο Κατράκη και τελευταία στιγμή δεν συνέβη. Οταν τον είδα να παίζει, άνοιξε η γη να με καταπιεί. Λέω, «αν είναι δυνατόν να μην παίζω μαζί του». Αλλά τότε είχα κλείσει συμβόλαιο με τη Δανδουλάκη και δεν μπορούσα να πάω. Είναι κάποιοι ηθοποιοί που έκαναν σπουδαία πράγματα, αλλά δεν ήμουν δίπλα τους. Είχα την τύχη, όμως, να είμαι μαζί με πολλούς άλλους. Ο Παπαμιχαήλ ήταν ένας από αυτούς. Ημασταν και φίλοι.

Ωραίος άνθρωπος, αν και λένε ότι ήταν δύσκολος ως χαρακτήρας.

Καθόλου. Μια χαρά παιδί ήταν. Να είναι καλά εκεί που είναι. Θα τα ξαναπούμε έτσι κι αλλιώς.

Με την Αλίκη Βουγιουκλάκη είχατε συνεργαστεί;

Δεν την έχω γνωρίσει ποτέ. Δεν συνέπεσαν οι δρόμοι μας.

Πάντα είχε ωραίους πρωταγωνιστές δίπλα της.

Εγώ ξέφυγα. Ημουν άλλο στιλ. Δεν ήμουν ζεν πρεμιέ. Επαιζα χαρακτήρες πιο δυναμικούς. Δεν έμπαινα σε αυτήν την κατηγορία. Εγώ ουσιαστικά βγήκα στο θέατρο ως κωμικός. Τώρα πώς έγινα ρολίστας και μάλιστα ηρωικός και με αρχαίο θέατρο είναι μια άλλη ιστορία. Και όταν μου δίνεται η ευκαιρία να παίξω κωμικούς ρόλους, κάνω πράματα και θάματα. Η πορεία κάθε ηθοποιού διαγράφεται από τις συγκυρίες.