«Θα μπορούσα να έχω πεθάνει από νευρική ανορεξία ή να έχω κλονίσει σοβαρά την υγεία μου»

Η παρουσιάστρια της εκπομπής «Thrive» που βλέπουμε κάθε Κυριακή πρωί στον ΑΝΤ1, Ζέτα Δούκα, μιλάει στο page2 της εφημερίδας Νέα Σελίδα και τον Γιάννη Πουλόπουλο για την τελειοθηρία της που την οδήγησε στον δρόμο της νευρικής ανορεξίας, για τις προσπάθειες που έκανε να μάθει καλύτερα τον εαυτό της και να τον βελτιώσει και εξηγεί για ποιο λόγο δεν συμμετείχε τελικά στην καθημερινή σειρά «Γυναίκα χωρίς όνομα».

Εσύ έχεις δουλέψεις με τον εαυτό σου; Ναι. Έχω δουλέψει με τον εαυτό μου κάνοντας ψυχανάλυση και ψυχοθεραπεία για πολλά χρόνια και με διαφορετικούς ανθρώπους.  Έκανα για πρώτη φορά ψυχοθεραπεία στα 19 μου και επανέρχομαι κατά καιρούς, δοκιμάζοντας διαφορετικες προσεγγίσεις. Αν τα μετρήσω, πρέπει να είναι πάνω από δέκα χρόνια. Θεωρώ ότι είναι καλό να διακόπτεις και να επανέρχεσαι, γιατί με αυτό τον τρόπο, αντιλαμβάνεσαι καλύτερα το κομμάτι του εαυτού σου που έχεις δουλέψει και μπαίνεις σε έναν άλλο δρόμο που χρήζει διερεύνησης.

Ποια ήταν η αφορμή για να απευθυνθείς στα 19 σου σε ειδικό; Αυτό που λέω σε όσους με ρωτούν πώς ξεκίνησε αυτό το ταξίδι της αυτογνωσίας είναι ότι όλα τα «βάσανά» μου, σχετίζονται με την τελειοθηρία που μου είχαν περάσει από τότε που ήμουν παιδί. «Πρέπει να είσαι τέλεια μαθήτρια, τέλεια χορεύτρια, να πάρεις 20 και όχι 19». Μα, ποτέ δεν μπορείς να αγγίξεις το τέλειο, Αυτό είναι κάτι όμως που το διαπιστώνεις στο μέλλον! Η αναζήτηση της τελειότητας, θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη πηγή δυστυχίας του ανθρώπου. Η τελειομανία ήταν το πρώτο κομμάτι που έπρεπε να δουλέψω και πρέπει να σου ομολογήσω ότι ακόμα και τώρα, στα 45 μου, με πονάει το γεγονός ότι δεν υπάρχει το τέλειο που μπορώ να αγγίξω. Υπάρχει ακόμα μέσα μου, βαθειά ριζωμένος ο σπόρος της…

Φαντάζομαι ότι η τελειοθηρία σου θα σε έχει ταλαιπωρήσει πολύ. Δεν υπάρχει πιο τρανό απόδειξη περί αυτού, από τη μάχη μου με την νευρική ανορεξία. Οι διαταραχές πρόσληψης τροφής, σχετίζονται με την τελειοθηρία και συνήθως οι άνθρωποι που πάσχουν έχουν υψηλό IQ και την αναζητούν στην ζωή τους διακαώς! Οι μισοί που έρχονται στην ΜΚΟ Ανάσα, που δημιουργήθηκε με στόχο την ενημέρωση, την πρόληψη και τη θεραπεία  των πασχόντων από Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής, είναι  μορφωμένοι άνθρωποι, (δικηγόροι, ψυχολόγοι), καλλιεργημένοι, που έχουν διαβάσει πολύ στη ζωή τους και δεν εφησυχάζουν! Έχοντας δουλέψει λοιπόν με τον εαυτό μου και  έχοντας αντιμετωπίσει το πρόβλημα, πλέον μπορώ να σου πω ότι η τελειοθηρία μου με οδήγησε στο δρόμο της ανορεξίας.

Πότε έγινε το «κλικ» μέσα σου και κατάλαβες ότι το είδωλο που βλέπεις στον καθρέφτη δεν είναι ένα κορίτσι με τέλειες αναλογίες, αλλά κάποιο που έχει πρόβλημα; Νομίζω ότι βαθιά μέσα μου, ακόμα κι αν η φύση της ασθένειας είναι η πλήρης διαστρέβλωση της πραγματικότητας, ήξερα τι έκανα. Ανεξάρτητα αν μπορούσα να το παραδεχτώ! Εκεί λοιπόν είναι που χρειάζεσαι βοήθεια από το περιβάλλον σου ώστε να σε ωθήσει να απευθυνθείς σε κάποιον ειδικό, γιατί χρίζεις ψυχολογικής υποστήριξης. Πρέπει να γίνει όμως με έναν τρόπο που δεν θα σε φοβίσει, ούτε θα σε κάνει να αντιδράσεις και να το βάλεις στα πόδια. Δεν ξέρω να σου πω πώς. Σε κάθε περίπτωση είναι διαφορετικό! Δεν ξέρω πως έγινε το «κλικ». Ήταν όμως κάτι που δούλευα μέσα μου πολύ καιρό, ήξερα ότι έκανα κακό στον εαυτό μου και κάποια στιγμή, σε ανύποπτο χρόνο, είπα «ως εδώ» και κατέβασα τον διακόπτη! Θεωρώ ότι με βοήθησε πολύ και η ενασχόληση με το θέατρο. Ωστόσο, μου πήρε δέκα χρόνια από την ζωή μου, Θα μπορούσα να έχω πεθάνει ή να έχω κλονίσει σοβαρά την υγεία μου. Αυτό που συμβουλεύω στους πάσχοντες, είναι να μην χάνουν χρόνο, να ζητούν όσο πιο γρήγορα μπορούν βοήθεια!

Ξέρω ότι πέρσι σου έγινε πρόταση για να παίξεις στη «Γυναίκα χωρίς όνομα», αλλά δεν προχώρησε. Γιατί; Πέρσι μου έγινε πρόταση για δύο καθημερινές σειρές, εκ των οποίων η μία ήταν αυτή. Το σκέφτηκα και αποφάσισα ότι δεν θα ήθελα να συμμετάσχω σε μία δραματική σειρά , ιδιαίτερης συναισθηματικής φόρτισης, που θα με κρατάει συνολικά δώδεκα ώρες μακριά από το σπίτι μου και το παιδί μου! Επίσης, η υπόθεση της σειράς, δεν θα μου επέτρεπε να είμαι μια ευτυχισμένη μητέρα, που γυρνάει σπίτι της έχοντας περάσει την ημέρα της γελώντας και τραγουδώντας! Όταν για δέκα ώρες που διαρκεί το γύρισμα κλαις, βαραίνεις ψυχολογικά. Αυτό είναι κάτι που δεν θα ήθελα να κάνω ούτε στον εαυτό μου, ούτε στο παιδί μου, στην δεδομένη χρονική στιγμή! Φέτος επέλεξα να κάνω άλλα πράγματα, πιο χαρούμενα , όπως είναι «Η κυρία Επιθεώρησή» που ανέβηκε στο θέατρο Βεργίνα, που μιλούν στην ψυχή μου και μου δίνουν μία ανάταση. Ξανανέβασα βεβαίως και το «Γράμμα σε ένα παιδί», που είναι ένας σπαραχτικός μονόλογος, αλλά ήταν για λίγες κι επιλεγμένες παραστάσεις.\

Ξέρω επίσης ότι σε ήθελαν από τον ΑΝΤ1 και για να συμμετέχεις στο «Your Face Sounds Familiar». Η αλήθεια είναι ότι κάθε χρόνο μου κάνουν πρόταση για το «Your Face Sounds Familiar». (Γελάει). Είναι ένα πολύ ωραίο σόου, ένα από τα ελάχιστα προγράμματα που παρακολουθώ στην τηλεόραση, αλλά είναι μία δουλειά, πλήρους απασχόλησης γι αυτούς που συμμετέχουν. Εγώ τη συγκεκριμένη περίοδο είχα το θέατρο, την εκπομπή, έχω το παιδί μου, οπότε δεν υπήρχε χρόνος να αφιερώσω σε αυτό!

Το όνομα σου έχει ακουστεί για να συμμετέχεις στο σίκουελ του «Καφέ της Χαράς». Θα είσαι τελικά; Έχω κάνει κάποιες συζητήσεις με τον Χάρη Ρώμα, ο οποίος ήθελε να διερευνήσει την επιθυμία μου και τη διαθεσιμότητά μου να συμμετάσχω στο σίκουελ του «Καφέ της Χαράς». Του είπα ότι με χαρά θα το συζητούσα και ευελπιστώ να γίνει, γιατί θέλω να συνεργαστώ πολύ με τον Χάρη. Αυτό που μπορώ να σου πω με σιγουριά είναι ότι το «Thrive» ανανέωσε για ακόμα δέκα επεισόδια. Οπότε του χρόνου θα κάνω σίγουρα αυτό και… βλέπουμε.