Με αφορμή τη συμμετοχή στην παράσταση «Το κλουβί με τις τρελές» παραχώρησε η Τέτα Καμπουρέλη μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό ΟΚ! και τον δημοσιογράφο Νίκο Γεωργιάδη. Μεταξύ άλλων, μάλιστα, αναφέρθηκε στην περιπέτεια που αντιμετώπισε στο πρόσφατο παρελθόν, την αδικία μα και τους ανθρώπους που βρέθηκαν στο πλευρό της.
Νιώθεις ότι αδικήθηκες;
Έχω αδικηθεί πολλές φορές από ανθρώπους που ήταν δίπλα μου. Ένα γνωμικό λέει, «δεν υπάρχουν φίλοι, δεν υπάρχουν εχθροί, υπάρχουν δάσκαλοι». Μαθαίνεις και προχωράς.
Η περιπέτεια σου σε βοήθησε να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου;
Ξυπνάς ένα πρωί και δεν ξέρεις τι θα σου συμβεί. Έτσι συνέβη και σε μένα. Δεν ήταν η πρώτη φορά που πέρασα δύσκολα. Έχω περάσει τρεις φορές πολύ δύσκολα στη ζωή μου. Αυτό ήταν ένα γεγονός όπου νιώθεις ότι έχει ανοίξει η γη για να σε καταπιεί, να σου βάζουν και μια ταφόπλακα από πάνω και να μην μπορείς να βγεις στην επιφάνεια. Από την πρώτη μέρα προσπαθούσα να τη μετακινήσω σιγά σιγά για να δω ξανά το φως. Κλονίστηκε η υγεία μου, έπαθα κρίσεις πανικού.
Δεν περίμενα ποτέ ότι θα το πάθαινα αυτό. Να παθαίνεις ταραχές μέσα στο σπίτι σου, να μην μπορείς να ανοίξεις την πόρτα να βγεις έξω. Να νιώθεις ότι παθαίνεις κανονικό νευρικό κλονισμό και ταυτόχρονα να λες στον εαυτό σου, «είσαι εδώ, είσαι όρθια, σήκω να πας στη δουλειά γιατί έχεις παιδιά και ανθρώπους που δουλεύουν για σένα». Ούτε εγώ ξέρω να σου πω πως τα κατάφερα.
Στις δύσκολες στιγμές φεύγουν από δίπλα μας άνθρωποι που πιστεύαμε ότι θα ήταν εκεί. Εσύ έζησες κάτι τέτοιο;
Ε, βέβαια. Έφυγαν πολλοί άνθρωποι. Αλλά δεν τους κατηγορώ γιατί καμιά φορά δεν ξέρεις πως να το αντιμετωπίσεις. Δεν ήταν αρνητικοί απέναντι μου, ήταν απόμακροι. Υπήρξαν όμως και κάποιοι που δεν ήταν από πριν δίπλα μου και με στήριξαν πιο πολύ από όλους.