Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Τέρης Χρυσός στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Μέσα σε όλα, μάλιστα, ο δημοφιλής τραγουδιστής αναφέρθηκε στον θάνατο του αγαπημένου του αδελφού από καρκίνο καθώς και εξήγησε τον λόγο για τον οποίο δεν προχώρησε ποτέ σε γάμο.
Επαγγελματικά σχεδιάζετε κάτι την περίοδο αυτή;
Σχέδια πλέον δεν κάνω, γιατί είμαι μεγάλος σε ηλικία. Έχω τραγουδήσει ένα καινούργιο τραγούδι για την Κωνσταντινούπολη, το οποίο είναι ανεβασμένο στο Youtube και λέγεται «Για να θυμάσαι τα παλιά». Το έχει γράψει ένας καινούργιος συνθέτης ο Θάνος Μπένος και τον στίχο ο Γιάννης Καλουδάς. Αν κάνω που και που κάποια συναυλία, αλλά και αυτά τα έχω σταματήσει, λόγω του ότι πέρασα δυο μεγάλες ασθένειες. Έκανα εγχείρηση ανοιχτής καρδιάς με τριπλό by pass και αλλαγή βαλβίδας και το καλοκαίρι που μας πέρασε έπαθα πνευμονία και ήμουν δυο μήνες στο Σωτηρία με οξυγόνο. Εκτός αυτού μου έπεσε κατακούτελα η απώλεια του αδερφού μου, που έφυγε έναν μήνα πριν.
Από τι έφυγε ο αδερφός σας;
Από καρκίνο. Σκεφτείτε δεν είχε τίποτα μέχρι πρότινος. Ερχόταν στο νοσοκομείο, με άλλαζε, μου έφερνε κάτι να φάω. Μετά με πήρε σπίτι του με τη γυναίκα του και με φρόντιζαν σαν παιδί τους. Το πρόβλημα του παρουσιάστηκε ενάμιση μήνα πριν πεθάνει. Είχε καρκίνο σε καλπάζουσα μορφή. Μέσα σε έναν χρόνο έχασα δυο αδέρφια, γιατί πέθανε και η αδερφή μου. Ευτυχώς έχω τέσσερα ανίψια που με λατρεύουν και τα λατρεύω σαν παιδιά μου. Τα κάνω όλα μόνος μου πάντως, αυτοεξυπηρετούμαι. Αν δω όμως ότι πάψω να αυτοεξυπηρετούμαι, τότε θα πάω σε κάποιο Γηροκομείο. Όλα αυτά τα πράγματα με έχουν ρίξει ψυχολογικά, αλλά τραγουδάω. Δόξα τω Θεώ, έχω φωνή.
Σας λείπουν οι στιγμές που ήσασταν στην πίστα;
Όχι. Στεναχωριέμαι μόνο για το ότι δεν έχω οικονομική άνεση. Τον καιρό που τραγουδούσα, το ποπ και το ελαφρύ τραγούδι δεν είχαν πολλά λεφτά. Έπαιρνα 1000 δραχμές μεροκάματο, ζούσα αξιοπρεπώς την οικογένειά μου, γιατί η μάνα και ο πατέρας μου δεν είχαν σύνταξη. Πολλές φορές επρόκειτο να κάνω οικογένεια, αλλά η μητέρα μου δεν ήθελε να παντρευτώ για να μην την αφήσω μόνη. Θυσιάστηκα λοιπόν για τη μητέρα μου, αλλά δεν το μετάνιωσα.