Στο περιοδικό ΕΓΩ και τον Ανδρέα Θεοδώρου έδωσε συνέντευξη ο Πάρης Σκαρτσολιάς. Ο ηθοποιός μίλησε, μεταξύ άλλων, και για την απώλεια του πατέρα του.
Πριν λίγο καιρό έχασες τον μπαμπά σου; Πώς το διαχειρίστηκες όλο αυτό;
Ήταν νέος άνθρωπος, είχε μια χρόνια ασθένεια που εκ των υστέρων μάθαμε ότι θα τον σκότωνε. Ξέραμε ότι ήταν δύσκολη κατάσταση, αλλά ήταν ένας άνθρωπος που αγαπούσε τόσο τη ζωή και ό,τι και αν περνούσε σωματικά, θα πήγαινε για τσίπουρα και θα έλεγε «έλα να πιούμε σε μένα που θα ζήσω άλλα 20 χρόνια». Ήθελε να πηγαίνει σινεμά, διακοπές, παράλληλα με όλα τα φρικτά που του συνέβαιναν. Οπότε δεν σού δίνει την ευκαιρία να απελπιστείς, σου έδινε το αντίθετο. Τελικά έφυγε από κάτι άσχετο, από ένα τροχαίο.
Πώς έγινε;
Ήταν ένα σοβαρό τροχαίο στο οποίο δεν έπαθε κανείς τίποτα, μόνο κάτι μελανιές. Πήγε λοιπόν, ο πατέρας μου στο νοσοκομείο, οι εξετάσεις του βγήκαν καθαρές, αλλά έμεινε προληπτικά. Από το τρακάρισμα ο οργανισμός του είχε πάθει σοκ, όπως συμβαίνει σε πολλούς. Ένα βράδυ κοιμήθηκε και παρότι την επόμενη μέρα ή τη μεθεπόμενη θα έβγαινε, από το σοκ και τις χημειοθεραπείες, άρχισαν ένα ένα τα όργανα να σβήνουν.
Έφυγε στον ύπνο του και με τη σκέψη ότι αύριο θα έβγαινε από το νοσοκομείο. Είχε καρκίνο, έκανε χημειοθεραπείες που τον διέλυαν, είχε το τρακάρισμα και παρόλα αυτά οι τελευταίες κουβέντες του ήταν να βγει και να συνεχίσει τις διακοπές του. Δεν έπαιρνε χαμπάρι, ήταν θηρίο. Αυτό είναι ευλογία, πάσα από τον Θεό.
Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση..
Δεν είχα προετοιμαστεί γιατί δεν ήταν να συμβεί. Δεν είχα «γιατί» και αυτό είναι σημαντικό. Θέλοντας και μη το θέατρο λειτούργησε θεραπευτικά μετά τον θάνατο του πατέρα μου.