Στο περιοδικό “TV έθνος” και τον Αλέξη Μίχα έδωσε συνέντευξη η Αντελίνα Βαρθακούρη, η οποία συγκλόνισε με όσα είπε για τα προβλήματα που αντιμετώπισε στη γέννηση του δεύτερου παιδιού της.
Η γέννηση της Λιόνας δεν ήταν εύκολη. Ακουσα σε συνέντευξή σου που αποκάλυψες ότι οι γιατροί είχαν πει πως θα ζήσει ή η μητέρα ή το παιδί. Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφθηκες εκείνη την ώρα;
Η Λιόνα ήταν από την αρχή περίεργη ιστορία. Τη σκεφτόμουν πριν γίνει η σύλληψή της. Ηµουν έγκυος και πριν πάω στον γιατρό να το βεβαιώσω, το ήξερα. Την ηµέρα που έκλεινε το πρώτο τρίµηνο της κύησης είχα πει «Χριστέ µου, όλα καλά πήγαν». Ξαφνικά όµως υπήρξε µια σοβαρή επιπλοκή. Τρελάθηκα, ούρλιαζα. Πάω στον γιατρό και βλέπω πως το παιδί είναι καλά. Εκείνη την ώρα ένιωσα πως µιλούσα µε τον Θεό. Είχε γίνει λοιπόν αποκόλληση. Εµεινα στο κρεβάτι. Ξαφνικά µε έπιασε ένας πόνος.
Το είπα µόνο στη µητέρα µου. Για κάποιους ιατρικούς λόγους πήρα κορτιζόνη. Η γιατρός µού είχε πει πως θα γεννήσω πρόωρα. Με πιάνουν πιο έντονοι πόνοι. Ηρθαν και µε πήραν οι γονείς µου. Ηµασταν στην Κηφισιά και έπρεπε να πάµε στο µαιευτήριο στη Συγγρού. ∆εν θα ξεχάσω ποτέ την οµάδα ∆ΙΑΣ που εµφανίστηκε και µας άνοιξε τον δρόµο. Αλλιώς θα γεννούσα στον δρόµο. Μπαίνοντας στο χειρουργείο, ο γιατρός διαπίστωσε ρήξη µήτρας. Σοβαρό θέµα…
Ζητάω να µπει ο Χάρης στο χειρουργείο, που κανονικά δεν επιτρεπόταν. Μου λέει ο γιατρός «είµαστε σε πολύ δύσκολο σηµείο… Εσύ, το παιδί… ∆εν ξέρω ποιον µπορώ να σώσω». ∆εν µε ενδιέφερε καθόλου. Ηθελα να γεννηθεί το παιδί καλά. Αυτή η εµπειρία ήταν πολύτιµη. Το παιδί γεννήθηκε πρόωρα και µπήκε στη θερµοκοιτίδα. Είχα άγχος και για τη Μελωδία που ήταν σπίτι. Είναι τιτάνιο το έργο που γίνεται στις µονάδες φροντίδας των πρόωρων νεογνών.