Σε μια εκ βαθέων εξομολογηση προχώρησε ο Ορέστης Τρίκας στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα On Time και την δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Ο γνωστός ηθοποιός μίλησε από καρδιάς για την δύσκολη διαχείριση στην απώλεια της ανιψιάς του, η οποία έφυγε από τη ζωή σε ηλικία εννέα μόλις μηνών.
Ποια απώλεια στη ζωή σου σου στοίχισε περισσότερο και σε «ταρακούνησε» για πολύ καιρό;
Όταν έχασα τη μόλις εννιά μηνών ανιψιά μου, Γεωργία – Μαρία. Αυτή ήταν η χειρότερη απώλεια της ζωής μου, η πιο δύσκολη στιγμή που έχω βιώσει, όταν την είδα στο άσπρο φέρετρο και σπάραξε η καρδιά μου. Μάλιστα τότε έπαιζα στην κωμωδία του Ιάκωβου Μυλωνά, «Πως να έχετε έναν άντρα του χεριού σας». Το πρωί «αποχαρετήσαμε» το αγγελούδι μας και το βράδυ ήμουν στη σκηνή και έπρεπε να κάνω τον κόσμο να γελάσει. Ήταν η δυσκολότερη στιγμή της ζωή μου μέχρι σήμερα. Η χειρότερη εμπειρία μου στο θέατρο.
Πολύ δύσκολη στιγμή, αλλά η ζωή συνεχίζεται…
Ναι, αλλά πάντα σε πονάει. Ευτυχώς η ζωή μας δίνει και χαρές. Έτσι μας χάρισε τον ανιψιό μου, τον Χριστόφορο, που είναι 12 χρονών και τον έχω βαφτίσει κιόλας. Είμαι και θείος και νονός και νιώθω ευλογημένος και ευτυχισμένος.
Πόσο σε άλλαξε αυτός ο θάνατος; Τον φοβάσαι τον θάνατο;
Παλιά με φόβιζε πάρα πολύ. Τώρα έχω συμφιλιωθεί με την ιδέα και τη φυσική εξέλιξη της ζωής. Άλλωστε, πιστεύω ότι τίποτα δεν τελειώνει… Δεν είναι μόνο αυτό που ζούμε τώρα αλλά και το «μετά». Εδώ ερχόμαστε για κάποιο λόγο. Για να μάθουμε κάτι. Ερχόμαστε και ξαναερχόμαστε για να πάρουμε αυτό που έχουμε να πάρουμε και πάμε μετά κάπου αλλού. Κι ίσως εκείν συναντήσω και τη Γεωργία – Μαρία μου. Ποιος ξέρει…