Σήμερα κλείνουν 21 χρόνια από τότε που η Μελίνα Ασλανίδου «έχασε» τον αδερφό της κι η τραγουδίστρια θέλησε να τον τιμήσει με μία ανάρτησή της στο Instagram.
«Σαν σήμερα … Σου αφιερώνω αυτό το υπέροχο Φου με όλη μου την αγάπη … Σε τιμώ σε αναγνωρίζω σε έχω μέσα στην καρδιά μου , σ ευχαριστώ γκαρντασι μου 🥰❤️💎❤️🙌Φου..⭐️
Πόσες φορές έχω προσπαθήσει να σβήσω τον ήλιο με ένα φύσημα μου μόνο,
να περάσει αυτή η ημέρα γρήγορα λέω και φυσάω.
Φυσάω με όλη μου την δύναμη. Πόσες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να φυσάω τα κεριά με μοναδική ευχή, να περάσει γρήγορα και αυτός ο χρόνος, να φύγει να ξυπνήσω στα επόμενα γενέθλιά μου και να ευχηθώ πάλι το ίδιο. Πόσες φορές μετράω τα αστέρια και όταν λείπει κάποιο, σκέφτομαι ότι κανένας δεν το αναζητά μετά από καιρό. Φυσάω και ξεφυσάω από στεναχώρια με όλη μου την δύναμη να φύγει αυτή η κακή σκέψη, μα και τόσο ειλικρινής, ότι αύριο θα είμαι εγώ αυτός που θα λείπει και που δεν θα αναζητήσει κανείς.
Φύσηξα-ξεφύσηξα τόσες πολλές φορές μέχρι σήμερα, μα όταν τελικά δεν έσβηνα τον ήλιο, η ημέρα πέρναγε και είχα κάτι να θυμάμαι, όταν τελικά με το σβήσιμο
των κεριών μου η ευχή μου δεν γινόταν, ο χρόνος που δεν πέρασε αστραπιαία και τον έζησα, μου εδώ σε δύναμη ότι όλα μπορώ να τα αντέξω. Όταν τελικά δεν έφυγα και ακόμα δεν με ξέχασαν, κατάλαβα ότι όταν φύγω δεν θα έχει σημασία ποιος θα με θυμάται, γιατί εγώ δεν θα το μάθω ποτέ. Και τελικά όλα από φόβο, χωρίς να συνειδητοποιώ ότι όλα αυτά που φοβάμαι είναι το μέλλον και όχι το τώρα.. το τώρα δεν με φοβίζει, το ζώ, το αύριο φοβάμαι.
Ίσως τελικά το αύριο το φοβάμαι μόνο αν αποτύχω. Ναι τελικά δεν φοβάμαι το κάθε αύριο αλλά μόνο το αποτυχημένο αύριο. Από εδώ και πέρα θα χτίζω πύργους στην άμμο, να τους βλέπω καθημερινά να τους παίρνει το κύμα και να καταστρέφονται, έτσι ίσως δεν θα φοβάμαι τίποτα να χάσω πια και καμία αποτυχία.
Έτσι, θα φυσάω στον ήλιο και θα ξεφυσάω, μόνο γιατί με βλέπει και ζεσταίνομαι. Θα φυσάω τα κεριά μου και θα εύχομαι να περνούν τα λεπτά πιο αργά, για να ζήσω λίγο ακόμα. Θα κοιτάω τα αστέρια και όταν θα λείπει ένα από αυτά, εγώ θα το ζωγραφίζω κάπου, για να μην ξεχαστεί. Όμως και πάλι θα φυσάω και θα ξεφυσάω, σαν ιεροτελεστία πλέον, για να δείχνω στα υπόλοιπα αστέρια ότι θα το θυμάμαι για όσο ακόμα, ξεφυσάω η Φυσάω.
Φου..
Stratis Voy