Σε μια εκ βαθέων εξομολόγηση προχώρησε ο Ιωάννης Μελισσανίδης αυτή την εβδομάδα στην εφημερίδα Πελοπόννησος και τον δημοσιογράφο Παναγιώτη Ρηγόπουλο. Ανάμεσα σε άλλα, μάλιστα, ο Έλληνας Ολυμπιονίκης μίλησε από καρδιάς τόσο για τις επιθέσεις που έχει δεχθεί από τα ξεκινήματα του όσο και τις συμπεριφορές που προσπάθησαν να τον λυγίσουν κατά τη διάρκεια της διαδρομής.
Έχεις υποστεί βρώμικες επιθέσεις. Πώς τις αντιμετώπισες;
Ξέρετε πόσο πολύ έχω κυνηγηθεί από συναδέλφους σας δημοσιογράφους, με ομοφοβικές επιθέσεις και όλη αυτή την αισχρότητα που υπήρχε; Και σε εκείνη τη μικρή ηλικία που ήμουν, θα μπορούσα να οδηγηθώ σε μια αυτοκτονία! Όπως έχει συμβεί σε νέα παιδιά… Όχι! Και όλα τα νέα παιδιά που διαβάζουν αυτές τις γραμμές, να ξέρουν ότι το πρόβλημα δεν το έχουμε εμείς που δεχόμαστε μια τέτοια επίθεση, αλλά ξεκάθαρα οι άλλοι, που εξαπολύουν αυτές τις επιθέσεις. Αυτοί χρίζουν ιατρικής και ψυχιατρικής παρακολούθησης και όχι εμείς που μπορεί να δεχθούμε μια τέτοια επίθεση. Είτε είναι φυλετική, είτε ομοφοβική, είτε θρησκευτική. Όποια μορφή και αν έχει.
Σου κόστισαν ψυχικά, οι άσχημες συμπεριφορές που κατά καιρούς υπέστης;
Εμένα δεν με ένοιαζαν ποτέ οι συμπεριφορές του κόσμου. Εγώ αυτό που έκανα με τον αθλητισμό, δεν το έκανα για να περιμένω από αυτούς τους ποταπούς ανθρώπους, να μου πουν μπράβο. Δεν ζω τη ζωή μου, για να περιμένω να με επικροτήσει κάποιος, που δεν τον έχω σε εκτίμηση. Περιμένω την κριτική, από αυτούς που πραγματικά και βαθιά εκτιμώ.
Δεν με ένοιαξε ποτέ τι έλεγαν και δεν τους άφησα να με αγγίξουν με τα λόγια τους. Γιατί αν σε αγγίζουν οι αθλιότητές τους, δίνεις σε αυτούς την ικανοποίηση, ότι αυτό που ήθελαν να σου επιφέρουν, το κατάφεραν! Από εμένα προσωπικά, αυτή την ικανοποίηση δεν την πήραν ποτέ και ούτε θα την πάρουν!