Η Σοφία Μάντη συστήνεται μουσικά και εξομολογείται στο zappit.gr τις αλήθειες της.
Η πρώτη δισκογραφική σου δουλειά τιτλοφορείται «Απόφαση» και θεωρώ πώς κατέθεσες την προσωπική σου σφραγίδα στα 8 τραγούδια του Δημήτρη Φακού. Ξενάγησέ μας στον κόσμο της Σοφίας και τις επιλογές της μέχρι να βγει στο φως μέσα απ’ αυτή τη δουλειά.
Η μουσική δεν έλειπε ποτέ από τη ζωή μου. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου το ραδιόφωνο ήταν πάντα ανοιχτό στο σπίτι. Οπότε οι επιρροές από τραγούδια πολλών και διαφορετικών εποχών ήταν άπειρες σε καθημερινή βάση. Επηρεάστηκα από μεγάλους τραγουδιστές και τραγουδίστριες, που ακόμα και στα live μου σήμερα τους τραγουδώ. Στην ηλικία των 7 κράτησα την πρώτη μου μικρή κιθάρα. Από τότε μέχρι και την δημιουργία αυτού του cd πορευόμουν με τον ίδιο ρομαντισμό στη μουσική. Αυτή η δουλειά έγινε με πολύ αγάπη. Έπαιξαν ζωντανά όλοι οι μουσικοί με την ψυχή τους και την καρδιά τους. Όλα αυτά τα υπέροχα τραγούδια έχουν γραφεί από το Δημήτρη Φάκο με τον οποίο έχουμε κάνει και ένα ντουέτο μαζί το «Θα περάσει κι αυτό» Επιπροσθέτως υπάρχει μία ακόμη συμμετοχή του αγαπημένου μου Σταμάτη Χατζηευσταθίου. Ερμηνεύουμε ένα πολύ γλυκό ζεϊμπέκικο το «Τέσσερα καράβια» χωρίς όμως και να το τονίσω ο δίσκος να είναι καθόλου λαϊκός.
Ποιους τραγουδιστές εξ’ όσων έχεις γνωρίσει ξεχώρισες;
Το σπουδαίο Δημήτρης Μητροπάνο, τη μοναδική Λίτσα Διαμάντη, τον αιώνιο έφηβο Πασχάλη και την Ηρώ που θεωρώ μακράν ως την καλύτερη γυναίκα τραγουδοποιό των τελευταίων είκοσι χρόνων. Πολλοί ακόμη ερμηνευτές, που δεν είχα την τύχη να γνωρίσω αποτελούν πρότυπα μου. Μπορώ να σου αναφέρω με σιγουριά τη Τζένη Βάνου, τη Μαρινέλλα τη Βίκυ Μοσχολιού και την Άννα Βίσση.
Θα υποθέσουμε πώς σου δίνονταν η δυνατότητα να εκπροσωπήσεις την Ελλάδα στην Eurovision θα το έπραττες;
Δεν νομίζω. Πριν από 15 χρόνια προσπάθησα να πάω στο Fame Story. Θυμάμαι ότι έφτασα στους 50 με συμμετοχή 1.300 ατόμων. Από εκεί και πέρα, όπως μου ανέφεραν εκ των υστέρων φίλοι στο χώρο, απαιτούνταν άλλα πράγματα για να μπεις στη δεκάδα. Μετράγαν αν θες περισσότερο οι προσωπικές γνωριμίες, οι εταιρίες που ήθελαν να περάσουν νέους καλλιτέχνες τους και πολλά ακόμη. Μέσα από αυτή την εποικοδομητική όμως διαδικασία συνειδητοποίησα ότι δεν είμαι άνθρωπος των διαγωνισμών.
Τι θες να πουν όσοι ακούσουν τα τραγούδια σου;
Εύχομαι να τους αφήσουν ένα γλυκό συναίσθημα, γιατί είναι μία δουλειά που έγινε με πολύ αγάπη.
Έχεις ιδιαίτερη εκτίμηση και αγάπη για το Δημήτρη Μητροπάνο. Τι σε συνέδεσε μαζί του;
Η φωνή του, η αλήθεια του, η ψυχή του. Ήταν ένας συγκλονιστικός άνθρωπος και ερμηνευτής. Θυμάμαι πώς όποτε πήγαινα στους εκάστοτε χώρους που τραγουδούσε το κοινό λειτουργούσε μυσταγωγικά. Ήταν σαν προσευχή. Δε μιλούσε κανείς. Τον κοίταζαν μαγεμένοι. Έβλεπες αυτή τη λαχτάρα στα μάτια τους. Θυμάμαι πώς ήρθε να με ακούσει σε ένα μαγαζί που έπαιζα και όταν ερμήνευσα το «Κλείνω και έρχομαι» που τραγούδησε με τον Πορτοκάλογλου το σιγοψιθύριζε από κάτω και κοιτώντας με στα μάτια με χαμόγελο αισθάνθηκα την επικύρωσή του για την ερμηνεία. Το τελευταίο βράδυ του ήμασταν μαζί. Φάγαμε, ήπιαμε καφέ, μιλήσαμε για τον Ολυμπιακό, είπαμε καληνύχτα, αγκαλιαστήκαμε όπως κάναμε κάθε φορά και μερικές ώρες αργότερα έμαθα ότι «έφυγε». Ήταν σοκαριστική η είδηση του θανάτου του.