Για την εκρηκτική αλλά και συνάμα πολύ τρυφερή σχέση που είχε με τον πατέρα της μίλησε η Σόφη Ζαννίνου στο Λοιπόν και στην Ρενέ Σαραντινού.
-Πώς είσαι αυτόν τον καιρό;
Έχω μάθει να προσαρμόζομαι. Μεγάλωσα σαν φαντάρος. Ο Ζαννίνο, ο πατέρας μου, ήταν μανιακός με την ώρα, γι’ αυτό και δεν αργώ ποτέ στα ραντεβού μου, πηγαίνω το λιγότερο τρία τέταρτα νωρίτερα, ενώ μου έχει τύχει να πάω και μιάμιση ώρα νωρίτερα.
-Αυτό είναι ευσυνειδησία, επαγγελματισμός, αλλά και ψυχαναγκασμός.
Όταν είναι να πάω κάπου για πρώτη φορά, θα πάω την προηγούμενη, να δω πού είναι ο χώρος, για να μην έχω τελευταία στιγμή απρόοπτα, πηγαίνω από τους πρώτους. Μπορεί να είναι και ψυχαναγκασμός, γιατί έφαγα χαστούκια έξω από το κέντρο που ήμουν μαζί με τη Μαρινέλα, τον Μητροπάνο και την Κλειώ Δενάρδου.
-Γιατί;
Δεν ίσχυε το αυστηρό ωράριο της πρόβας, όπως στο θέατρο, στα νυχτερινά μαγαζιά. Είπα στον πατέρα μου ότι είχα πρόβα στις 11:00, πήγα στις 11:30, ο πατέρας μου με περίμενε απ’ έξω και με πλάκωσε στα χαστούκια έξω από το μαγαζί, λέγοντάς μου: “Μην το ξανακάνεις αυτό, θα σε κουρέψω”. Από τότε αυτό μου έχει γίνει καταναγκαστικό.
-Ήταν εκρηκτική η σχέση του με τον πατέρα σου, τον αείμνηστο Ζαννίνο.
Αγαπούσα πάρα πολύ τον πατέρα μου, αλλά είχαμε φοβερές κόντρες, γιατί ήμασταν ακριβώς το ίδιο. Αυτό μου λέει ακόμα με αγανάκτηση η μάνα μου: “Ίδια ο πατέρας σου είσαι”. Πήρα πολλά από εκείνον, αλλά ήταν πάρα πολύ σκληρός σε κάποια πράγματα. Ο πατέρας μου “έφυγε” γύρω στα 72. Έκανε δύο εγχειρήσεις καρδιάς για δύο λόγους, να τρώει και να κολυμπάει. Ήταν δυναμικός, φύσει και θέσει, νόμιζε ότι δεν θα πάθει ποτέ τίποτα, ήταν λοκατζής, άνθρωπος με θάρρος και γυμνασμένος.