Καθημερινά εδώ και επτά σεζόν μπαίνει στα σπίτια εκατομμύρια τηλεθεατών. Αν και προέρχεται από το χώρο του αθλητικού ρεπορτάζ, απέδειξε πως είναι δυνατός παίκτης. Παρότι η εκπομπή του οδεύει προς την όγδοη χρονιά της καταφέρνει να είναι πρώτη στη ζώνη μετάδοσής της. Κλείνει σταθερά με νούμερα πάνω από 20%, ενώ χτυπά πολύ συχνά μέχρι και 25άρια, κάτι που την κατατάσσει στην πρώτη τριάδα των καθημερινών προγραμμάτων της χρονιάς. Ο λόγος για τον Πέτρο Πολυχρονίδη, ο οποίος, όπως δηλώνει στο Alterinfo και την Ελεάννα Καπάνταη, θα παρουσιάζει τον επιτυχημένο Τροχό της τύχης μέχρι να συνταξιοδοτηθεί.
Εδώ και επτά σεζόν μπαίνεις καθημερινά στα σπίτια των τηλεθεατών με τον «Τροχό της τύχης», πώς σου φαίνεται η εμπειρία αυτή;
«Πρωτόγνωρη ακόμη. Καμιά φορά ξυπνάω και νομίζω ότι θα πάω στο γήπεδο, να κάνω αθλητικό ρεπορτάζ που έκανα τα τόσα χρόνια και μετά θυμάμαι ότι πρέπει να πάω στον Τροχό της Τύχης. Δεν νιώθω ότι έχω παλιώσει. Οι επτά σεζόν μπορεί να φαίνονται μεγάλο διάστημα, ειδικά αν μιλάμε για τηλεπαιχνίδι που είναι το μακροβιότερο στην ελληνική τηλεόραση (13 σεζόν συνολικά). Ωστόσο, νιώθω πάρα πολύ νέος σε αυτό που κάνω.
Οι ρυθμοί του καθημερινού πόσο δύσκολοι είναι;
«Έχει τις δυσκολίες του, αλλά δεν υπάρχει επάγγελμα χωρίς «ανηφόρες». Δεν ξέρω μήπως σε αυτό παίζει ρόλο η προϋπηρεσία μου στο αθλητικό ρεπορτάζ που είχε πολλές δυσκολίες όσον αφορά χρόνους και κούραση. Το κομμάτι που αφορά τον Τροχό μου φαίνεται πιο εύκολο Έχει μία σωματική καταπόνηση από τα πολύωρα γυρίσματα, αλλά δεν θα γκρινιάξω για αυτό. Νομίζω ότι όλοι οι συνεργάτες μου ταλαιπωρούνται περισσότερο από εμένα γιατί εκείνοι τρέχουν αδιάκοπα για να φαίνομαι εγώ καλύτερος.
Είναι γεγονός πως στη ζώνη σου είσαι πρώτος. Είναι αγχωτικό αυτό για εσένα; Διαβάζεις τα νούμερα;
«Κατ’ αρχάς να σας πω ότι δεν είμαι πρώτος. Είμαστε πρώτοι και το λέω γιατί δεν είναι μόνο τα πρόσωπα που φαίνονται, που φέρνουν τις πρωτιές και τις τελευταίες θέσεις. Υπάρχει ένας ολόκληρος στρατός. Ο Τροχός της τύχης, έχει τον δικό του. Από τους ανθρώπους στο πλατό μέχρι το γραφείο Τύπου του καναλιού ή την καθαρίστρια της εκπομπής όλοι παίζουν σημαντικό ρόλο. Αν δεις ένα σκουπιδάκι στο στούντιο και το παρατηρήσεις, αυτό θα έχει να κάνει με την υπεύθυνη καθαριότητας. Αν ακούσεις ένα σαρδάμ, θα έχει να κάνει με εμένα. Η επιτυχία δεν αφορά έναν και μόνο, το ίδιο και η αποτυχία βέβαια.
Όσον αφορά τα νούμερα τηλεθέασης… Τα παρακολουθώ χωρίς άγχος. Δεν είναι η πρώτη μου δουλειά το πρωί που ξυπνώ. Ίσως φταίει που δούλεψα χρόνια σε συνδρομητικό και δεν είχαμε ποτέ μπερδέματα με τηλεθεάσεις. Ο αρχισυντάκτης μου Στάθης Μαντάς, που είναι και «αρχηγός της φυλής», έχει αναλάβει να με ενημερώνει για την πρόοδο της εκπομπής όταν χρειάζεται και αυτό μου αρκεί. Αν κάτι πάει στραβά το διορθώνουμε. Υπάρχουν διευθυντές προγραμμάτων, υπάρχουν υπεύθυνοι εκπομπών. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν επωμιστεί αυτό το ρόλο. Εμένα ο ρόλος μου είναι να είμαι ένας ευχάριστος άνθρωπος για να παρουσιάσω ένα οικογενειακό πρόγραμμα. Στην πορεία κρίνονται όλα, δεν κρίνονται από μία μέρα».
Τον Τροχό τον κυνήγησες ή ήρθε από μόνος του;
«Καθόλου! Το έχει πει ξανά και δεν θα κουράζομαι να το λέω συνεχώς, γιατί θέλω να το περάσω σαν μήνυμα στους ανθρώπους που έχουν ελπίδες και όνειρα. Όλα έρχονται εκεί που δεν το περιμένεις. Οι άνθρωποι του Star με εντόπισαν μέσα από την προηγούμενη δουλειά μου στα αθλητικά και μου ζήτησαν να δοκιμάσω κάτι ξένο σε εμένα. Το αποτέλεσμα μας δικαίωσε όλους. Δεν χρειάζεται να έχεις «μπάρμπα στην Κορώνη». Μετρά να είσαι στο σωστός μέρος τη σωστή στιγμή αλλά κυρίως να είσαι εργατικός, συνεπής και με αληθινή προσωπικότητα».
Πιστεύεις ότι το τηλεοπτικό τοπίο, έτσι όπως έχει διαμορφωθεί, έχει κάτι νέο να προσφέρει ή υπάρχει κορεσμός;
«Δεν θέλω να μιλάω για την τηλεόραση με μελανά χρώματα και να πω ότι η τηλεόραση ανακυκλώνει όλο τα ίδια και τα ίδια. Υπάρχουν κάποια καινούργια πράγματα και υπάρχουν κάποια παλιά που μυρίζουν φρεσκάδα. Έχω υπόψιν μου μία εκπομπή απογευματινή με έναν τροχό που γυρνάει (γελάει). Είναι μία πολύ παλιά αλλά με ανανεωμένο αέρα, που τελικά λατρεύει ο κόσμος.
Υπάρχουν και περιπτώσεις όμως που θα ήθελα να έχουν μεγαλύτερη στήριξη. Οι διευθυντές προγραμμάτων νομίζω πως πρέπει να δίνουν λίγο παραπάνω χρόνο σε φρέσκες ιδέες. Πρόσφατα, για παράδειγμα, κόπηκε το “Απόψε μόνο”, μία εκπομπή που είχα ξεκινήσει παρακολουθώ και στεναχωρήθηκα όταν τερματίστηκε απότομα μετά από τέσσερα επεισόδια. Όχι επειδή αρκετά παιδιά που συμμετείχαν, είναι καλοί φίλοι αλλά γιατί ήταν μία μοντέρνα πρόταση που με ενδιέφερε. Θα ήθελα, λοιπόν, ακόμα και αν οι εκπομπές καταλήγουν να μην κάνουν γρήγορα νούμερα, τουλάχιστον να κάνουν τον κύκλο τους. Δεν θα πάθει κανείς τίποτα».
Φταίει η επιλογή προσώπων που βάζουν στην τηλεόραση; Είναι λάθος τα κριτήρια; Κοιτάζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ποιος επηρεάζει περισσότερο και δεν βγαίνει αυτό;
«Έχω δει ανθρώπους που τους έμαθα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το YouTube, οι οποίοι αποδίδουν μια χαρά στην τηλεόραση και πιστεύω αν τους δοθεί χρόνος, θα αποδώσουν ακόμα καλύτερα. Έχω δει και αντίθετα αποτελέσματα φυσικά. Να μην τους βάζουμε όλους στο ίδιο σακί. Άλλωστε όλους τους κρίνει ο χρόνος πιο αντικειμενικά από ότι οι followers τους.
Παίζει ρόλο το πρόσωπο και η κλίση του. Εγώ για παράδειγμα δεν θα μπορούσα να παρουσιάσω μία εκπομπή πολιτικής φύσεως ή το δελτίο καιρού. Δεν είναι το αντικείμενό μου. Ως παρουσιαστής πάντα όταν μου δίνεται μία πρόταση, παίζει κυρίαρχο ρόλο το περιεχόμενο και όχι πόσο θα με βοηθήσει να αναδειχθώ ή να επιβιώσω στον χώρο. Νομίζω ότι εκεί είναι το μυστικό. Η μόνη εξαίρεση όπου πιθανότατα θα έλεγα ναι σε όλα, θα ήταν αν ήμουν τελείως άνεργος και πεινούσαν τα παιδιά μου. Ωστόσο, θα ήταν καταδικασμένο σε θάνατο όλο αυτό, γιατί αν δεν είσαι εσύ αυτό το οποίο σου προτείνεται να δουλέψεις, δεν έχει κανένα μέλλον. Πρέπει να είσαι εσύ, να καταθέτεις την ψυχή σου σε αυτό που κάνεις.
Μέχρι πότε θα γυρίζεις τον Τροχό;
Σου δίνω τώρα το αποκλειστικό (γέλια) και μπορείς να το αναδημοσιεύσεις ξανά το 2035 και να δικαιωθείς. Είχα πει στην διευθύντρια προγράμματος του Star, Νάταλι Γούντφιλντ και την Κοραλία Γεωργακοπούλου (υπεύθυνη ελληνικού προγράμματος), όταν ξεκινήσαμε πως αφού δεχθήκατε να μπλέξετε με την περίπτωσή μου, θα αναγκαστείτε να με υποστείτε για τουλάχιστον 20-30 χρόνια, γιατί τότε βγαίνω στη σύνταξη. Γελάσαμε τότε. Ακόμη γελάμε αλλά πλέον για άλλο λόγο. Γιατί από μικρό και από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια και εγώ σίγουρα δεν είμαι μικρός (γέλια).
Ονειρευόμουν πάντα κάτι “The American way”. Mία εκπομπή που να σε συντροφεύει για γενιές. Ο Τροχός συμπληρώνει 44 χρόνια στην Αμερική. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί όχι και εδώ. Προσφέρει χαρά, διασκέδαση, ψυχαγωγία, χρήματα και ξεγνοιασιά για λίγη ώρα. Ποιον ενοχλεί αυτό το συναίσθημα να κρατήσει για πάντα;
Πολλές φορές με ρωτούν τι σκέφτεσαι για το επόμενο μεγάλο βήμα μετά τον Τροχό; Μα ο Τροχός είναι το μεγάλο βήμα μου. Είναι μια εκπομπή που αρκετές στιγμές μέσα στην εβδομάδα είναι δεύτερο ή τρίτο πρόγραμμα μεταξύ όλων των προγραμμάτων της ελληνικής τηλεόρασης. Τι πιο όμορφο; Εκτιμώ πάρα πολύ αυτό που έχω στα χέρια μου, τον τρόπο με τον οποίο δουλέψαμε για να γίνει τόσο επιτυχημένο και δεν θέλω με τίποτα να το αφήσω. Ναι, θα ήθελα να δοκιμάσω και άλλα πράγματα, αλλά πάντα παράλληλα με τον Τροχό της Τύχης, όπως έγινε για παράδειγμα με το επίσης επιτυχημένο Globetrotters.