Πέννυ Μπαλτατζή: «Η φύση της δουλειάς σε συνδυασμό με τα υπαρξιακά μου δημιουργεί μια ματαίωση»
"Διανύουμε τη μεγαλύτερη κοινωνική κρίση πιστεύω" εξομολογείται η Πέννυ Μπαλτατζή.
Η Πέννυ Μπαλτατζή έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Σάββα Μπίτζα. Σε αυτήν, μεταξύ άλλων, η δημοφιλής ερμηνεύτρια αναφέρθηκε στις πηγές της καλλιτεχνικής της έμπνευσης αλλά και τα σημαντικά προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η ελληνική κοινωνία.
Έχεις αισθανθεί ποτέ ότι στέρεψες από έμπνευση;
Φυσικά, αλλά πάντα κάτι γίνεται για να με διαψεύσει. Από την άλλη, είναι και τέτοια η μορφή της δουλειάς. Είναι μικρή η μουσική βιομηχανία της Ελλάδας και δύσκολη η διαδρομή που έχω διαλέξει – δεν είναι ποπ, οι επιλογές είναι λιγότερες – γεγονός που σε ματαιώνει και αναρωτιέσαι αν αξίζει. Έχω αποδεχθεί ότι πρέπει όλοι να μοιραστούμε την επιτυχία και τα μαγαζιά που εμφανιζόμαστε. Με στεναχωρεί, όμως, η φύση της δουλειάς που σε συνδυασμό με τα υπαρξιακά μου δημιουργεί μια ματαίωση.
Είχε περάσει ποτέ από το μυαλό σου να βάλεις τέλος;
Σε ένα μεγάλο μέρος της, η φάση της μουσικής στην Ελλάδα είναι πολύ κρίσιμη και περιμένω να μεταμορφωθεί. Μερικές φορές σκέφτομαι τι κάνω εδώ. Όμως, μετά θυμάμαι τον λόγο που το έχω επιλέξει, τα μηνύματα του κόσμου, τους υποστηρικτικούς συνεργάτες μου. Δεν τα παρατάω. Επίσης, με τρομάζει πόσο μεγάλο είναι αυτή τη στιγμή το κομμάτι της τραπ μουσικής, της τραπ που προάγει το χρήμα, τον σεξισμό και τον υλισμό. Εννοείται πως κάθε μουσική έχει το κοινό της και η τραπ παρέχει ένα κομμάτι που έχει αξιόλογα πράγματα και μουσικούς. Ωστόσο, επειδή επηρεάζουμε, είναι σημαντικό να έχουμε όμορφο λόγο και σκέψεις. Τα παιδιά, θέλοντας να ανήκουν σε αυτό το ρεύμα, δέχονται αρκετές επιρροές. Μπορείς βέβαια να επιλέξεις πάντα, αλλά δεν έχουμε όλοι το ίδιο μενταλιτέ και το ίδιο πνευματικό επίπεδο.
Η κοινωνία δεν είναι και στα καλύτερα της. Σε προβληματίζει για το μεγάλωμα των παιδιών σου;
Μόνο με προβληματίζει; Διανύουμε τη μεγαλύτερη κοινωνική κρίση πιστεύω. Υπάρχει, επίσης, έντονος ρατσισμός. θα προσπαθήσω να θωρακίσω τα παιδιά μου βήμα – βήμα.