Συνέντευξη στο περιοδικό Enjoy και τη δημοσιογράφο Μαρία Ανδρέου παραχώρησε η Πέμυ Ζούνη. Η γνωστή ηθοποιός, που φέτος πρωταγωνιστεί στην καθημερινή σειρά «Έρωτας Φυγάς» του ΟΡΕΝ, μίλησε για την επιτυχία της συγκεκριμένης παραγωγής, ενώ αναφέρεται και στο ζήτημα της αναγνώρισης των πτυχίων των δραματικών σχολών.
Οι σειρές ελληνικής μυθοπλασίας έχουν την υψηλότερη τηλεθέαση από όλα τα άλλα προγράμματα. Μεγάλη η νίκη και της σειράς «Έρωτας Φυγάς», που συγκεντρώνει μέχρι και 20% στο ΟΡΕΝ. Πρέπει να έχετε μεγάλη ικανοποίηση από αυτό το αποτέλεσμα. Πάνω απ’ όλα είναι θέμα αισθητικής…
Είναι αλήθεια ότι η μυθοπλασία είχε φέτος την τιμητική της. Μακάρι να συνεχιστεί αυτή η άμιλλα, θα είναι καλό για όλους. Και είναι επίσης αλήθεια ότι νιώθω τυχερή για τη συνεργασία μου με τους συγκεκριμένους ανθρώπους, γιατί όπως πολύ σωστά λέτε, το θέμα είναι να ταιριάζει η αισθητική των συντελεστών. Δεν είναι εύκολο. Ο «Έρωτας Φυγάς» ήταν το αουτσάιντερ που έκανε την έκπληξη! Μεγάλη χαρά!
Η σειρά πήρε το πράσινο φως για ακόμα μια σεζόν. Πόσο ρόλο παίζει ότι διαδραματίζεται στη φτωχική μεταπολεμική Ελλάδα; Αγγίζει τις ζωές των σύγχρονων τηλεθεατών που προέρχονται κι αυτοί από μια τεράστια οικονομική δυσπραγία λόγω Μνημονίων;
Δεν ξέρω τι είναι αυτό που αγαπούν οι τηλεθεατές. Φαντάζομαι ότι είναι πολλοί και διαφορετικοί οι λόγοι. Πάντα το ταξίδι στη μνήμη είναι γοητευτικό ούτως ή άλλως. Πίστευα όμως ότι μικρή σημασία έχει μια ιστορία. Το θέμα είναι ο τρόπος που θα την πεις. Φαίνεται πως εδώ ο τρόπος άγγιξε.
Μας έκανε μεγάλη εντύπωση που το Υπουργείο Παιδείας απαξίωσε τα πτυχία των δραματικών σχολών. Γιατί βάλλονται τόσο πολύ οι καλλιτέχνες και ο Πολιτισμός;
Δεν έγινε τώρα αυτό, υπήρχε καμιά 20ετία. Τώρα απλώς επισημοποιήθηκε μια κατάσταση. Όταν διαμαρτυρόμουν σε σχεδόν κάθε συνέντευξη στην τηλεόραση ή στα περιοδικά για αυτό το θέμα, ένιωθα ότι είναι μια παρένθεση που δεν την προσέχει κανείς, ούτε από τους καλλιτέχνες, ούτε από τους δημοσιογράφους, ούτε από τους θεσμούς.
Όταν μπήκα στη Βουλή, είπα θα προσπαθήσω να διορθώσω τουλάχιστον αυτό. Δούλεψα περίπου 1μιση χρόνο με σημαντικούς ανθρώπους από το θέατρο, τη μουσική και τον χορό. Στις 31/1/2012 είχα την ευτυχία να δω να περνάει ομόφωνα από τη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων η απόφαση για τη νομοθέτηση της Ανώτατης Καλλιτεχνικής Εκπαίδευσης. Λίγες μέρες μετά, παραιτήθηκα από το βουλευτικό αξίωμα. Η απόφαση ήταν εκεί και ήταν μια νίκη. Ασχολήθηκε ποτέ κανείς; Όχι. Τα σχόλια δικά σας λοιπόν.