Ο Πασχάλης Τσαρούχας παραχώρησε συνέντευξη στο Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού και ανάμεσα σε άλλα αναφέρθηκε και στις ιδιαίτερες συνθήκες που ζούμε με τον κορονοϊό και κατά πόσο έχουν αλλάξει αυτά που κάποτε ήταν δεδομένα.
Τι σε τρομάζει περισσότερο από όλα αυτά που ζούμε;
Τίποτα, είμαστε παλιοί και δεν επιτρέπεται να μας τρομάζουν πράγματα. Επιβάλλεται να προσπαθούμε, να δούμε τι είναι αυτό που συμβαίνει, να ψάχνουμε στο παρελθόν, στα σήματα που έρχονταν γι’ αυτό που συμβαίνει σήμερα και να προσπαθούμε να ερμηνεύσουμε ορισμένα πράγματα. Αυτό που είναι πολύ ανησυχητικό αυτή τη στιγμή, είναι ότι δεν ξέρουμε τι θα γίνει, κι είναι ένας παράγοντας ο οποίος εντείνει τον φόβο των ανθρώπων. Η πάνω από 50 χρόνια εμπειρία μου στη ζωή αυτή, μου λέει ότι αυτό δεν γίνεται συμπτωματικά.
Ποια είναι αυτά τα “σήματα” που προανέφερες και δεν τα βλέπαμε;
Όταν μια χώρα ολόκληρη ήταν παραδομένη στο “ξεβλάχεμα” του Κωστόπουλου, αυτό ήταν ένα σημάδι της κοινωνικής ζωής. Όταν από το πρωί ως το βράδυ, 7 μέρες την εβδομάδα, ήταν στα μπουζούκια, κι αυτό ήταν σημάδι. Μιλάω γι’ αυτά που συμμετείχαμε όλοι, λίγο ως πολύ, αλλά…“γιόλο”… Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Αυτό οφείλουμε να το καταλάβουμε και να χρεώσουμε ο καθένας στον εαυτό του, αυτό που του αναλογεί. Το πρόβλημά μας ως κοινωνία είναι ότι δεν έχουμε ορατή λύση, δεν βλέπουμε κάτι σαν λύση ή ορατή εξέλιξη. Δε μπορούμε να καταλάβουμε πού μας πάνε και πού είναι το τέλος της ιστορίας, που πολύ φοβάμαι ότι είμαστε στην αρχή. Μέχρι την άνοιξη που δεν θ’ ανοίξουν τα μαγαζιά, κι οι άνθρωποι θα πεινάνε, εκεί θ’ αρχίσουμε να παίρνουμε μια πραγματική εικόνα της κατάστασης.
Λες ότι ετοιμαζόμαστε για πιο άγριες καταστάσεις;
Έτσι είναι… Όλα όσα συμβαίνουν, εκεί δεν οδηγούν; Όταν τα πράγματα αυτά αρχίσεις να τα βλέπεις σε συνδυασμό, δεν μπορεί να είναι τυχαία. Υπάρχει μια μέθοδος εδώ και είναι προφανής. Όποιος δεν θέλει να τη δει και τον απασχολεί μόνο αν θα κολλήσει κορονοϊό ή όχι, την καταλαβαίνω κι αυτή την άποψη.