Ο Πάνος Τριανταφύλλου, ο παραολυμπιονίκης ξιφασκίας, παραχώρησε συνέντευξη στο ΟΚ! και στην Μαρία Ρουμελιώτου και μίλησε μεταξύ άλλων για το σοκαριστικό ατύχημα που είχε πριν από 17 χρόνια.
Έχουν περάσει 17 χρόνια από το σοβαρό τροχαίο ατύχημα στα 18 σου που σου άλλαξε τη ζωή. Τι έχει μείνει στη μνήμη σου;
Το ατύχημα δεν το φέρνω σχεδόν ποτέ στο μυαλό μου. Από την πρώτη στιγμή είπα «εγώ θα κάνω τη γυμναστική μου και θα περπατήσω». Και το είπα αμέσως μετά το ατύχημα που είχαμε πέσει μέσα στον γκρεμό.
Πώς έγιναν όλα;
Είχαμε πάει με κάτι φίλους βόλτα. Δεν οδηγούσα εγώ. Θυμάμαι μόνο ότι προσπαθούσα να κρατηθώ από κάπου αλλά δεν τα κατάφερα και είπα «Παναγία μου». Μετά ήταν τόσες οι τούμπες που πήρε το αμάξι που έχασα τις αισθήσεις μου. Κάποια στιγμή άνοιξα τα μάτια μου και ήμουν εκτός αυτοκινήτου. Τα παιδιά ήταν ακόμα μέσα. Τους φώναξα, μου απάντησαν και μετά βγήκαν από το αμάξι. Προσπάθησα να σηκωθώ αλλά δεν μπορούσα. Εκείνοι έκλαιγαν. Εγώ χαμογελούσα και έλεγα «όλα θα πάνε καλά». Έκανα πλάκα στους πυροσβέστες που ήρθαν γιατί είχαμε πέσει σε γκρεμό 70 μέτρων. Φλέρταρα και με μια νοσηλεύτρια την ώρα που με πήγαιναν στο νοσοκομείο. (Γελάει.) Το πήρα έτσι. Είναι μάλλον θέμα χαρακτήρα. Το σοκαριστικό ήταν μετά, όταν μια κοπέλα μέσα στην εντατική, όχι ο γιατρός μου, μου είπε ότι δεν θα ξαναπερπατήσω. Έκλαψα τότε. Αλλά ποτέ δεν χάνω τις ελπίδες μου. Το συζήτησα και με τον γιατρό και την οικογένειά μου. Είναι δύσκολη η περίπτωσή μου. Η επιστήμη προοδεύει αλλά έχουν περάσει από τότε 17 χρόνια. Ζω μόνος μου, ζω αξιοπρεπώς και κάνω τα πάντα.