Λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση του τρίτου κύκλου για το Maestro, ο Ορέστης Χαλκιάς έδωσε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου. Μάλιστα, ο νεαρός ηθοποιός αναφέρθηκε στο εργασιακό μπούλινγκ που έχει βιώσει έμμεσα αλλά και στη σύνδεση ζωής που έχει με την υποκριτική.
Έχεις βρεθεί ποτέ στη συνθήκη του να προσπαθήσει κάποιος να καταπατήσει τη δική σου αξιοπρέπεια;
Ευτυχώς όχι. Βέβαια στον χώρο που είμαστε, παρόλη την ομορφιά που έχει, γιατί σφύζει από αγάπη και όποιος ασχολείται με το θέατρο ή την τηλεόραση βρίσκεται πάντα σε ομάδες, παρόλα αυτά έχει και πολύ πόνο. Άρα έμμεσα έχω βιώσει μπούλινγκ εργασιακό φίλου μου, έχω δει γνωστούς ή φίλους μου που έχουν κακοποιηθεί, όχι απαραίτητα σωματικά, αλλά και λεκτικά.
Ο στόχος λοιπόν είναι κάποια στιγμή να σταματήσει αυτή η μάστιγα της εξουσίας πάνω σε άλλους ανθρώπους. Να μην μπορεί κανείς να εκμεταλλευτεί τη θέση του απέναντι στον άλλον.
Η υποκριτική λειτούργησε για σένα σαν βάλσαμο σε κάποια περίοδο στη ζωή σου;
Η υποκριτική ήταν κομμάτι της ζωής μου από τη μέρα που γεννήθηκα, γιατί οι γονείς μου είναι ηθοποιοί. Συνεπώς δεν το είδα ποτέ ως κάτι ξεχωριστό, αλλά ως κομμάτι μου. Αυτό μπορεί να καθόρισε και ασυνείδητα το ότι μπορεί να έχω καταφέρει να μην βιώσω τέτοιου είδους προβλήματα, όπως προανέφερα, αλλά να έχω το θάρρος ή το θράσος να τα αντιμετωπίζω.