Ο Σταμάτης Τζελέπης εξομολογείται: «Την έχασα από ανακοπή, ένιωσα σαν να πέφτω στο κενό»
«Ο πόνος της απώλειας γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για τον καλλιτέχνη», λέει ο ηθοποιός Σταμάτης Τζελέπης.
Για την πιο δύσκολη στιγμή του μίλησε ο Σταμάτης Τζελέπης, σε συνέντευξη που έδωσε στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου. Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στην απώλεια της αδελφής του και στο γεγονός ότι μετά την κηδεία ανέβηκε στη σκηνή του θεάτρου για να παίξει.
Ποια ήταν η πιο δύσκολη στιγμή σου που έκανες τον κόσμο να γελάει, ενώ εσύ έκλαιγες μέσα σου;
Το 2016 όταν ξαφνικά έχασα την αδελφή μου, Γαρυφαλλιά, από ανακοπή. Ένιωσα σαν να πέφτω στο κενό… Κι όμως, μετά την κηδεία της ανέβηκα στη σκηνή στον «Ακάδημο» όπου έπαιζα τότε, στο «Τρεις φόνοι κι ένα θαύμα» και αγωνίστηκα με τον εαυτό μου. Εκείνο το βράδυ έδωσα όλη μου την ενέργεια, γιατί ένιωθα ότι έπαιζα για εκείνη. Κι ότι από εκεί ψηλά με έβλεπε. Το ίδιο βίωσα κι όταν έχασα τους γονείς μου. Ο πόνος της απώλειας γίνεται πηγή έμπνευσης και δημιουργίας για τον καλλιτέχνη.
Πάντα κράτησες την προσωπική σου ζωή σε χαμηλούς τόνους. Δεν την έβγαζες προς τα έξω. Έκανες όμως τη μεγάλη ανατροπή. Χώρισες αθόρυβα μετά από πολλά χρόνια γάμου. Πήρες, εντούτοις, την απόφαση και ξαναπαντρεύτηκες με τη φιλόλογο – θεατρολόγο και ηθοποιό Χέλεν Τσεφαλά και ελάχιστοι το πήραν είδηση. Πώς αποφάσισες να κάνεις αυτή τη στροφή στη ζωή σου;
Η προσωπική ζωή του κάθε καλλιτέχνη είναι ιδιωτική υπόθεση και γι’ αυτό δεν επιθυμώ να αναφέρομαι σε ιστορίες που έχουν κλείσει. Με τη Χέλεν γνωριστήκαμε στο πλαίσιο μιας πρότασης συνεργασίας που μου έκανε και η οποία τελικά εξελίχτηκε σε μια σχέση ζωής, βασισμένη στον έρωτα, στην αγάπη, στο θαυμασμό, τον αλληλοσεβασμό και στην αμοιβαιότητα.