Μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης παραχώρησε ο Ποσειδώνας Γιαννόπουλος στο infegreece. Ο γνωστός ραδιοφωνικός παραγωγός αναφέρθηκε, μέσα σε όλα, στις απόψεις που κατά καιρούς έχει εκφράσει και ίσως έχουν ενοχλήσει, τους τραγουδιστές που αποφασίζουν να μπουν στον πολιτικό στίβο αλλά και την επιτυχία στο Youtube.
Έχεις πει την άποψη σου για ουκ ολίγους καλλιτέχνες στο μουσικό πεντάγραμμο (Josephine, Ειρήνη Παπαδοπούλου, Γιώργος Μαζωνάκης, Ελεονώρα Ζουγανέλη κ.τ.λ). Αρκετοί από αυτούς, όμως «εισβάλλουν» συχνά στις Τάσεις του Youtube και τα κομμάτια τους γίνονται, εκ των πραγμάτων, μεγάλα σουξέ. Τελικά, τι ξεχωρίζει ο κόσμος σε αυτούς, σύμφωνα με την άποψη σου, και γίνονται επιτυχημένοι και εμπορικοί καλλιτέχνες;
Θεωρώ αστείο να λέμε ότι κάποιος κάνει επιτυχία, επειδή κάνει views στο Youtube. Εγώ έχω ζήσει μια άλλη εποχή που επιτυχία σήμαινε «πουλάω δίσκους – γεμίζω μαγαζιά – συναυλίες». Είναι ανέκδοτο όλο αυτό με τα views. Δεν παίζουν ρόλο. Views μπορεί να κάνει και ένα χαζοτράγουδο με τον Φλωρινιώτη ή την Έφη Θώδη που θα το δουν για πλάκα. Δεν θα έπρεπε να δίνει σημασία ο κόσμος. Επίσης, τα views, δεν δημιουργούν από το πουθενά ταλέντο, αν κάποια είναι άφωνη ή ατάλαντη, θα παραμείνει άφωνη και ατάλαντη και με ένα δισεκατομμύριο views. Τώρα το τι ξεχωρίζει ο κόσμος είναι μια άλλη υπόθεση. Στο κοινό πάντα υπήρχε και το κομμάτι των συνειδητών ακροατών, όσων καταλάβαιναν τι επιλέγουν και τι ακούνε και των άλλων που δεν έχουν ιδέα και ακούνε ότι να ναι.
Σου έχει συμβεί να μετανιώσεις για κάτι που έχεις κάνει, σε όλη αυτή την πορεία των 32 χρόνων που βρίσκεσαι στα ΜΜΕ; Και αν ναι, τι είναι αυτό;
Φυσικά! Δεν γίνεται σε μία πορεία τόσων χρόνων να μην έχω μετανιώσει για κάποια πράγματα. Ωστόσο ξέρω να ζητάω συγγνώμη όταν πρέπει. Όπως στην Πέγκυ Ζήνα που για το “Αν Πας Με Άλλη” της είχα γράψει σε μια κάκιστη δισκοκριτική μέχρι και ν’ αλλάξει επάγγελμα. Μετά από χρόνια την συνάντησα κάπου, μόλις με είδε τρόμαξε σαν να είδε «δράκο». Είπα μέσα μου «δε ντρέπεσαι ρε; τι του’ κανες του κοριτσιού;» Της ζήτησα συγγνώμη, γιατί κατάλαβα εν τω μεταξύ πόσο καλή τραγουδίστρια ήταν στον δεύτερο δίσκο της. Έπειτα έγινα και παραγωγός της στον τρίτο και πρώτο πετυχημένο της δίσκο και της έγραψα επιπλέον και το τραγούδι “Πολύ Καλά Περνάμε”.
Υπάρχουν αρκετοί καλλιτέχνες που ασχολούνται με την πολιτική τα τελευταία χρόνια, όπως η Ραλλία Χρηστίδου; Πιστεύεις ότι η πολιτική τους θέση και οι απόψεις τους μπορούν να επηρεάσουν/αμαυρώσουν την καλλιτεχνική τους υπόσταση;
Σαφέστατα. Οι περισσότεροι καλλιτέχνες που έχουν μπει στην πολιτική, έχουν αποχαιρετήσει την καριέρα τους. Πιστεύω ότι το έχουν συνειδητοποιήσει εκ των προτέρων. Όσον αφορά την Ραλλία, με την οποία έχουμε συνεργαστεί και την οποία συμπαθώ πολύ, θα σου πω ευθέως ότι έκανε μεγάλο λάθος. Όταν κάποιοι άνθρωποι έχουν δολοφονηθεί επειδή πέρασαν μερικοί επαναστάτες-τέρατα και πέταξαν μολότοφ, τους έκαψαν και επιπλέον δεν άφηναν να πλησιάσουν και τα πυροσβεστικά να τους σώσουνε φωνάζοντας «αφήστε τους απεργοσπάστες να καούν», δεν επιτρέπεται να βγαίνει βουλευτίνα και να λέει «κλισεδιές» του τύπου «Οι τραπεζίτες φίλοι της ΝΔ ευθύνονται για τους νεκρούς της Marfin»! Όλοι ξέρουμε τι είχε συμβεί και ότι οι ένοχοι δεν δικάστηκαν, απλά επειδή δεν βρέθηκαν ποτέ εκμεταλλευόμενοι την κάλυψη που προσφέρει η πολυκοσμία μιας πορείας. Δεν μπορώ λοιπόν να ακούω τόσο σοβαρές μ@λ@κίες και να σιωπώ. Το θέμα μου δεν είναι η ΝΔ και οι τραπεζίτες, δεν με αφορά αυτό, αλλά η μνήμη των νεκρών η οποία προσβάλλεται με αυτόν τον τρόπο.