Ο Ηλίας Κιαζόλι εξηγεί γιατί ήταν από τους πιο παρεξηγημένους παίκτες στο MasterChef

Ο Ηλίας Κιαζόλι έδωσε συνέντευξη στο “7 ΜΕΡΕΣ TV” και τη Νιόβη Καραπιπέρη, όπου μίλησε για την εμπειρία του στο MasterChef, αλλά και τους φίλους που έκανε κατά την παραμονή του στον διαγωνισμό.

Ο σεφ Κουτσόπουλος πίστευε ότι θα πας μακριά στον διαγωνισμό. Το ίδιο πίστευες κι εσύ;

Μπήκα στο MasterChef για να φτάσω ψηλά. Δεν είχα συγκεκριμένο στόχο, αλλά ήθελα να πάω όσο πιο ψηλά μπορούσα. Βέβαια, είναι άλλο να το βλέπεις απ’ έξω και άλλο να βρίσκεσαι μέσα στο παιχνίδι.

Απογοήτευσες τον εαυτό σου;

Όχι, σε καμία περίπτωση. Και μέχρι εκεί που έφτασα ήταν τρομερή εμπειρία. Άλλωστε, το πού θα φτάσεις δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός μάγειρας είσαι. Έχει να κάνει πάρα πολύ και με την ψυχολογία, η οποία αποτελεί το άλφα και το ωμέγα για μένα, αλλά και με τη συγκέντρωση.

Θεωρείς πως ίσως αναλώθηκες σε άλλα πράγματα, τα οποία δεν σε βοήθησαν να επικεντρωθείς στη μαγειρική;

Ναι, θεωρώ ότι κάποιες φορές έδινα βάση στο τι μπορεί να κάνει κάποιος άλλος ή στο να σχολιάσω κάτι τελείως άκυρο. Απλώς, όταν περνάει ο καιρός, όλο αυτό μετατρέπεται σε ρουτίνα. Είναι η ζωή σου, βρίσκεσαι εκεί μέσα χωρίς κινητό και η μοναδική ασχολία σου είναι το τι κάνει ο ένας και ο άλλος. Είναι σαν να έχεις μια οικογένεια με την οποία πρέπει υποχρεωτικά να συμβιβαστείς.

Ήσουν ένας από τους πιο παρεξηγημένους παίκτες μέσα στο παιχνίδι. Γιατί;

Σίγουρα, από τη στιγμή που επιλέγεις να εκτεθείς σε ένα τέτοιο παιχνίδι, πρέπει να δέχεσαι τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά. Μερικές φορές, όντως με έπιαναν τα νεύρα μου και μπορεί να έλεγα κάποιες βλακείες παραπάνω. Αλλά αυτό δεν με κάνει κακό παιδί ή δεν σημαίνει ότι είχα κάτι με την Κατερίνα, με τον Σταυρή ή με οποιονδήποτε άλλο. Είναι κάτι που απλώς τελείωσε και από την πρώτη εβδομάδα που ήμουν έξω είπα «μια χαρά», δεν σκέφτηκα κάτι αρνητικό.

Παρακολουθώντας πλέον τι γίνεται απ’ έξω, έχεις αλλάξει γνώμη για κάποιους;

Όχι, σε καμία περίπτωση. Με βοήθησε πολύ ότι από την πρώτη μέρα έκανα παρέα με τον Χάρη, τον Γιώργο, τον Γατόπουλο, τον Κώστα και τον Ιωάννη και με αυτούς έμεινα μέχρι το τέλος. Έζησα τρεις μήνες μαζί τους και γίναμε πραγματικοί φίλοι. Τώρα, σίγουρα, θα κάνουμε παρέα. Δέθηκα πολύ με αυτά τα άτομα.