Σε προσωπικές εξομολογήσεις προχώρησε ο Χάρης Ρώμας, σε συνέντευξη που έδωσε στο περιοδικό Hello και την Σόνια Μαγγίνα.
Δείχνετε να είστε σε ένα μεταίχμιο αποφάσεων. Η πρώτη φορά που βρεθήκατε σε μια τέτοια θέση ήταν όταν αποφασίσατε να αφήσετε την ιατρική για χάρη της τέχνης. Ήταν μεγάλο το τίμημα που έπρεπε να πληρώσετε;
Δεν υπήρξε τίμημα. Υπήρξαν πολλοί κλυδωνισμοί, κόπος και αγωνία για να αποδείξω το ορθό της απόφασης μου πρωτίστως στον εαυτό μου και μετά στους γονείς μου, τους οποίους σεβόμουν πολύ και με πίκρανε το ότι δεν το αποδέχτηκαν.
Αυτό είναι το τίμημα.
Ναι, κι ακριβό τίμημα, αν το δει κανείς από αυτή την πλευρά. Το αποτέλεσμα όμως είναι τέτοιο που δεν μου επιτρέπει παρά να πω πως θα τα έκανα όλα ξανά από την αρχή με τον ίδιο τρόπο. Είμαι ευτυχισμένος με τις επιλογές μου και νομίζω πως είναι εμφανές το ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να κάνω κάτι άλλο.
Είστε ολοκληρωμένος λοιπόν;
Ναι, νιώθω πιο ολοκληρωμένος από ποτέ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι κλειστός ή εφησυχασμένος. Κάθε άνθρωπος που ωριμάζει σκεπτόμενος καταλαβαίνει πως είμαστε κόκκοι σε αυτό που λέγεται ζωή και σύμπαν. Ο σκεπτόμενος άνθρωπος συνειδητοποιεί πως ο αγώνας στη ζωή είναι να φύγουμε καλύτεροι απ’ ό,τι ήρθαμε. Οπότε, ο αγώνας είναι συνεχής γιατί η ανθρώπινη φύση είναι γεμάτη ελαττώματα και παθογένειες που στις μεγάλες κρίσεις έρχονται στην επιφάνεια.
Είναι μια περίοδος κατά την οποία είναι πιο σημαντικό από ποτέ να είμαστε γεμάτοι στην προσωπική μας ζωή; Εσείς είστε;
Βέβαια! Αν δεν ήμουν γεμάτος, δεν θα μιλούσα για αγάπη τόση ώρα. Ευτυχώς που μου συμβαίνει αυτό και έχω εφόδια για να προχωρώ σε όλα τα άλλα. Η προσωπική μου ζωή αρχίζει και τελειώνει με δύο λέξεις: «αγαπώ» και «αγαπιέμαι».