Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη παραχώρησε ο Αργύρης Πανταζάρας στο Gala και τον δημοσιογράφο Κώστα Μπουρούση με αφορμή τη συνέχιση του σίριαλ «Άγριες Μέλισσες». Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, τόσο στην θερμή αγκαλιά της σειράς από το τηλεοπτικό κοινό όσο και στην προσωπική του αναζήτηση.
Στις Άγριες Μέλισσες υποδύεστε τον Τάκη Δοξαρά, έναν μπουζουξή παλαιάς κοπής, φαινομενικά νταή, αλλά με συναισθηματικές ρωγμές. Πως προσεγγίσατε τον ρόλο αλλά και την εποχή όπου είναι τοποθετημένος;
Ακόμα δεν έχω σταματήσει να ψάχνω. Η ερμηνεία είναι μια μάχη. Μάχη με το συλλογικό ασυνείδητο, με τη συλλογική μνήμη και με τον πλούτο της αντίληψης του κάθε ερμηνευτή. Θα ψάξεις παντού, θα ρωτήσεις, θα μάθεις, θα ξεχάσεις. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να σου φανερωθεί. Εμάς η δουλειά μας είναι να συλλέγουμε, να διαλέγουμε τα εργαλεία μας και μετά να μάθουμε να τα χρησιμοποιούμε. Θα ψάξεις παντού, στον Ζαμπέτα, στον Τσιτσάνη, στον Χιώτη, στην Μαίρη Λίντα, στην Μπέλλου σε έναν στίχο, σε ένα μινόρε. Στις ταινίες με την Μερκούρη. Ψάχνεις στις πραγματικές ζωές τους, στον πραγματικό τους πόνο, πίσω από τις μαρκίζες. Ποτέ δεν ξέρεις τι μπορεί να είναι χρήσιμο για τον καθένα. Μπορεί να βρεις κομμάτια για να συναρμολογήσεις το παζλ στο Casino του Σκορτσέζε ή στον Αλ Πατσίνο. Μπορεί να βρεις τον ρόλο σε ένα δαχτυλίδι, σε μια γραβάτα, σε ένα ζευγάρι παπούτσια, σε ένα γράμμα. Μπορεί να βρεις κομμάτια του παζλ στη γειτονιά ή στο μαγαζί που τραγουδάει ένας φίλος σου. Πολλές φορές αυτά που ψάχνουμε απεγνωσμένα κάπου αλλού, τα έχουμε δίπλα μας ή μέσα μας. Στην τελική να δικαιώσουμε τους ήρωες θέλουμε. Τίποτα άλλο.
Ποιο είναι το μεγαλύτερο πλεονέκτημα αλλά και το μεγαλύτερο μειονέκτημα του να πρωταγωνιστεί κανείς στην πιο δημοφιλή σειρά της ελληνικής τηλεόρασης;
Το πλεονέκτημα είναι ότι αυτή η δουλειά είναι μια μεγάλη πρόκληση. Πρέπει να μάθεις να λειτουργείς σε τόσες αλλεπάλληλες ερμηνευτικές μεταπτώσεις. Πρέπει να παίζεις τη στιγμή, να γεννάς τη στιγμή, να είσαι συνεπής, να δημιουργείς διάνυσμα στο ρόλο σου και να πλουτίζεις ταυτόχρονα όλη την ιστορία. Το «μειονέκτημα» που καραδοκεί είναι ότι μπορεί και να μην τα καταφέρεις.
Ποια είναι τα κριτήρια βάσει των οποίων επιλέγετε μια συνεργασία; Καλλιτεχνικά; Οικονομικά; Δυνητικής απήχησης στον κόσμο;
Όλα παίζουν ρόλο. Όλα έχουν το τίμημα τους και την αξία τους. Όταν γίνονται συνειδητά έχουν το νόημα τους. Εμένα με συγκινεί ο σκοπός της κάθε αποστολής. Και οι συναντήσεις, οι συνεργάτες, οι «συμπολεμιστές», οι «συνοδοιπόροι».
Αν και ήσασταν ήδη γνωστός και αγαπητός από τη δουλειά σας στο θέατρο, πέρσι με τη συμμετοχή σας στο «Κόκκινο Ποτάμι» και φέτος με τις «Άγριες Μέλισσες» έχετε διευρύνει σημαντικά την αναγνωρισιμότητα σας. Πως διαχειρίζεστε αυτό το ας το πούμε βάπτισμα στη διασημότητα;
Καλλιτέχνης είμαι. Δεν είμαι διασημότητα. Αυτή την ερώτηση μου την κάνουν από τότε που άρχισα να δουλεύω. Δεν υπάρχει κανένα «βάπτισμα διασημότητας». Δουλεύω 11 χρόνια και έχω κάνει πάνω από 30 παραστάσεις, έξι Επιδαύρους, πέντε δικές που παραγωγές και 6-7 ταινίες. Και αυτή είναι η δεύτερη τηλεοπτική μου σειρά. Εσείς με γνωρίζετε τώρα. Άλλοι με ξέρουν από το πρώτο μου βήμα. Ότι κάποιοι με γνωρίζουν τώρα δεν σημαίνει ότι δεν γνωρίζω εγώ τον εαυτό μου τόσα χρόνια. Υπάρχουν αυτοί που ξέρουν τον Θέμη, τον Τάκη, τον Μεφιστοφελή, τον Ακατανόμαστο, τον Αγγελιαφόρο, τον Ρωμαίο και υπάρχουν και αυτοί που ξέρουν τον Αργύρη.