Η Βίκυ Μπάρκουλη εξομολογείται στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα άγνωστες ιστορίες από τη σχέση που είχε με τον πατέρα της, Ανδρέα Μπάρκουλη.
Η μητέρα σου σού μιλούσε με καλά λόγια για εκείνον; Η μητέρα μου τον λάτρευε μέχρι τα τελευταία της. Αρρώσταινε ο Μπάρκουλης κι έλεγε: «Πάω να τον φροντίσω, μπορεί να με χρειάζεται». Της έλεγα: «Έχει ανθρώπους δίπλα του, γιατί να πας εσύ;» και μου απαντούσε: «Βικάκι μου, πρέπει να πάω. Ήταν η πρώτη μου αγάπη».
Και εκείνος πώς της συμπεριφερόταν; Είχαν σχέση έρωτα. Την αγαπούσε τη μητέρα μου. Θα σου πω μια ιστορία: όταν εκείνη έφυγε, ήρθε στην κηδεία ντυμένος γαμπρός. Του λέω: «Μπαμπά, γιατί ντύθηκες έτσι;» και γυρίζει και μου απαντά: «Έφυγε ένα κομμάτι της ζωής μου. Δεν ντύθηκα γαμπρός να πάω στην εκκλησία μαζί της. Ντύνομαι γαμπρός τώρα λοιπόν για να τη συνοδεύσω στο τέλος». Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτά τα λόγια. Ήταν το έτος 1995.
Εσένα πότε σε αναγνώρισε; Το 1996 με συμβολαιογραφική πράξη.
Εσύ πήγαινες συχνά στο νοσοκομείο; Ναι, ήμασταν όλοι καθημερινά εκεί. Τρίτη έφυγε και Δευτέρα έσκυψα στο κρεβάτι του και του είπα: «Σ’ αγαπώ». Μου έπιασε το χέρι και μου είπε: «Κι εγώ σ’ αγαπώ. Θέλω να συνεχίσεις να μ’ αγαπάς». Εκείνη την ώρα, με αυτόν τον τρόπο, ήταν σαν να μου ζητούσε συγγνώμη.
