Ο Νίκος Βερλέκης, σε συνέντευξη που παραχώρησε στο περιοδικό Λοιπόν και στη Ρενέ Σαραντινού, μίλησε για τις συνεργασίες του στον χώρο της υποκριτικής, αλλά και για τον εκβιασμό που έχει δεχθεί.
Στο ότι κατάφερες να χαράξεις τη δική σου πορεία στο χώρο κάνοντας ό,τι θέλεις, οι συνάδελφοί πώς αντιδρούν;
Δεν έχω δώσει αφορμές σε συναδέλφους μου για να αισθάνονται περίεργα απέναντί μου. Είμαι αυθόρμητος και ειλικρινής, ένα «ανοιχτό βιβλίο» απέναντι στους συναδέλφους. Με όποιον συνάδελφο συνεργαστώ, τον αγαπάω μέχρι εκεί που δεν πάει άλλο, φτάνω το τέρμα. Αγαπάω πολύ τους συναδέλφους μου, ιδιαίτερα όταν δουλεύω μαζί τους, θέλω να τους αγαπώ, για να μπορώ να περάσω ωραία. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα κόντρα με συνάδελφο, άντρα ή γυναίκα. Μόνο μία φορά μου συνέβη παρεξήγηση με μια συνάδελφο, στο θέατρο, επάνω στη σκηνή, επειδή είχε εκνευριστεί, λόγω του ότι εγώ μ’ έναν άλλο ηθοποιό κάναμε ένα αστείο, λίγο παραπάνω απ’ όσο έπρεπε, την έπιασαν τα γέλια και θύμωσε, γιατί αισθανόταν ότι το κάναμε επίτηδες. Εκείνη είχε θυμώσει και μας έβρισε. Δεν έχω παρεξηγηθεί ποτέ με συνάδελφο στη σκηνή ή έκτος αυτής. Δεν πιστεύω ότι υπάρχουν συνάδελφοι που έχουν κάτι εναντίον μου, είμαι αγαπητός.
Το ότι δεν ανταγωνίζεσαι, δεν σημαίνει ότι δεν σε ανταγωνίζονται, ειδικά σ’ έναν επαγγελματικό χώρο όπως είναι ο δικός σου.
Ανταγωνισμός υπήρχε κάποτε, τώρα πια δεν νομίζω ότι υπάρχει ανταγωνισμός στο πρόσωπο μου… Από ποιους ανθρώπους; Αν υπάρχει, δικό τους είναι το πρόβλημα, δεν είναι δικό μου, ας το λύσουν εκείνοι. Δεν έχω τέτοιο πρόβλημα και δεν θέλω να έχω. Αν θες να έχεις διαφωνίες με συναδέλφους, είναι εύκολο να το κάνεις, εγώ δεν έχω, δεν με νοιάζει. Ίσως είμαι από αυτούς που υποχωρώ πολύ εύκολα ή σηκώνομαι και φεύγω, άμα δεν μου αρέσει κάτι, δεν το ξεκινάω, φεύγω πριν υπογράψω. Μια φορά, κατά κάποιον τρόπο, εκβιάστηκα να είμαι σε μια δουλειά. Ένας φωτογράφος με φωτογράφησε πριν συμφωνήσουμε οικονομικά και καλλιτεχνικά. Οι φωτογραφίες κυκλοφόρησαν επίτηδες στον Τύπο για να συμφωνήσω, αλλά εγώ δεν συμφώνησα.