Στο περιοδικό «Λοιπόν» και τη Μαρία Σοφιανού έδωσε συνέντευξη η Νένα Χρονοπούλου, η οποία μίλησε με πολύ τρυφερά λόγια για τον άντρα της ζωής της, τον Τάσο Μητρόπουλο.
Μιλήστε μου για τον άνθρωπο σας, τον Τάσο Μητρόπουλο…
Ο Τάσος δε μπορεί να αναλυθεί σε λίγες γραμμές, μπορώ ώρες, μέρες, χρόνια να μιλάω και να περιγράφω τον Τάσο, γιατί είναι ένα πλάσμα μοναδικό. Ο Τάσος των γηπέδων λοιπόν, δεν έχει καμία σχέση με τον Τάσο του σπιτιού και της παρέας, ο Τάσος που κάποιοι νόμιζαν πως είναι σατράπης κρίνοντάς τον επιπόλαια από την εικόνα του δυναμικού ποδοσφαιριστή, είναι ένας πράος άνθρωπος που όμως έχει μια ματιά που σε καθηλώνει στη θέση σου και λίγο πιο πίσω, δίχως καν να χρειαστεί να ανοίξει το στόμα του.
Ο Τάσος που ενώ κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια το 1997, συνεχίζει να αγωνίζεται για τα παιδιά με αναπηρία και τα δικαιώματά τους και το κάνει με αγάπη και ανυστεροβουλία, πληρώνοντας από την τσέπη του το κόστος και δίχως μεγάλους χορηγούς να τον στηρίζουν και να διαφημίζουν τη φιλανθρωπία τους, έγινε πατέρας και δεν εγκατέλειψε το παιδί της γυναίκας του, όταν διαπίστωσε πως είχε βαριά αναπηρία… Θέλουμε κι άλλα για τον Τάσο;
Πόσο δύσκολο ήταν να μπει στην οικογένειά σας ο Τάσος Μητρόπουλος με δεδομένο το θέμα υγείας του Χρήστου;
Ας μου επιτραπεί να πω εδώ πως η έκφραση «είμαι άνδρας παλαιάς κοπής» το τελευταίο διάστημα έχει ξεφτιλιστεί… Τολμώ όμως να πω, πως ο Τάσος Μητρόπουλος τιμάει αυτή τη φράση με τον τρόπο ζωής του, με τον τρόπο που αγκαλιάζει την οικογένεια και κάτω από τις φτερούγες του μπορεί να προστατεύει γυναίκα και παιδί, περήφανα και με αυτοθυσία. Θα μπορούσε να ανοίξει την πόρτα και να φύγει όποια ώρα το επιθυμούσε, δεν το θέλησε ποτέ, γιατί η σχέση μας ήταν πάντα ειλικρινής και γιατί τελικά ο Χρήστος είναι το άλλο του μισό.