Η Νέλλη Γκίνη παραχώρησε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Η γνωστή ηθοποιός, που φέτος συμμετέχει στη θεατρική παράσταση «Το σπίτι δίπλα στο ποτάμι», αναφέρθηκε στις δύσκολες στιγμές που έχει βιώσει και στη σεξουαλική παρενόχληση που υπέστη σε ηλικία 15 ετών.
Σίγουρα ο θάνατος της αδελφής σας θα είναι ένα από τα αγκάθια της ζωής. Πληγή που δεν ξέρω αν κλείνει…
Αυτές οι πληγές δεν κλείνουν με τίποτα. Αιμορραγούν πάντα. Εμένα αυτά ήταν τα διδυμάκια μου. Εγώ ζω με την άλλη μου αδελφή στο σπίτι μου στον Άλιμο. Ήταν τα αγαπημένα μου. Τις καμάρωνα. Όταν αυτά ήταν νεογέννητα, εγώ ήμουν πέντε χρονών. Τα έβαζε στο κρεβάτι η μανούλα μου κι εγώ τα χάιδευα, κι όταν κλαίγανε, πήγαινα και τα κούναγα και τους τραγουδούσα.
Και κάπως έτσι μείνανε στην καρδιά μου και στη σκέψη μου. Είναι μεγάλη πληγή ο χαμός της αδελφής μου και των γονιών μου. Μάλιστα, στην κηδεία της μητέρας μου δεν μπόρεσα να πάω, γιατί ήμουν στη δουλειά στην Κω και είχε εννέα μποφόρ! Να σας πω κάτι, δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος, αλλά εγώ δεν θέλω να είμαι παρούσα σε αυτούς τους αποχαιρετισμούς.
Τη μητέρα μου, επειδή δεν είδα την ταφή της, την έχω κρατήσει στη σκέψη μου και στην καρδιά μου έτσι όπως την άφησα. Με την αδελφή μου έζησα την αρρώστιά της, τις αγωνίες, το μαρτύριό της. Είναι μαχαίρι στην καρδιά μου.
Νιώθετε ότι φτάσατε στα όρια της κατάθλιψης με αυτό που συνέβη;
Εννοείται. Κατάθλιψη έχω περάσει αρκετές φορές στη ζωή μου. Όσο κι αν φαίνομαι χαρούμενο άτομο, σε προσωπικό επίπεδο είμαι ένας άνθρωπος που σκέφτεται τη λεπτομέρεια, αναλύει πολύ τα πράγματα και αυτό είναι βασανιστικό. Όμως, δεν έχω πάει σε ψυχολόγο για κάποιο λόγο. Διάβαζα πάρα πολύ και προσπαθούσα να το ξεπεράσω μόνη μου.
Το πρώτο δίμηνο που είχε πεθάνει η αδελφή μου, κλείστηκα τελείως στο σπίτι. Δεν έβγαινα ούτε στο μπαλκόνι. Όμως με διάβασμα, με περισυλλογή, με τον δικό μου τρόπο κατάφερα να επανέλθω. Ήρθε και η δουλειά να με σώσει στην κυριολεξία, η καλοκαιρινή περιοδεία με την «Κάντω Τζαβέλλα». Οι φίλοι μου και οι συνεργάτες μου μού έδωσαν το χέρι να βγω έξω από την πόρτα του σπιτιού μου.
Με αφορμή το ελληνικό MeToo στον καλλιτεχνικό χώρο, εσείς έχετε δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση;
Ναι, μου έχει συμβεί. Όταν ήμουν στη δραματική σχολή ως εξαιρετικό ταλέντο και με κάλεσε κάποιος κύριος από ένα κινηματογραφικό γραφείο για να κάνω έναν ρόλο. Τότε με περίμενε στην είσοδο ο πατέρας μου και μου είχε πει τι να προσέξω. Ήμουν ήδη προετοιμασμένη.
Κι όταν αυτός άρχισε να μου λέει «για σήκωσε λίγο το φορεματάκι σου να δω τα πόδια σου» και ερχόταν προς το μέρος μου, εγώ του είπα «δεν με ενδιαφέρει, ευχαριστώ, με περιμένει ο πατέρας μου κάτω» και πήγα να ανοίξω την πόρτα, η οποία όμως ήταν κλειδωμένη.
Άρχισε να με κυνηγάει γύρω από το τραπέζι και έδωσα μια και του τούμπαρα το γραφείο. Κι ήμουν μόλις 15 χρονών. Μου έχει συμβεί και σε μεγαλύτερη ηλικία, όταν είχα ήδη γίνει όνομα, μέσα σε κινηματογραφικό γραφείο, και αντέδρασα το ίδιο. Κι αυτό τον άνθρωπο τον ήξερα και είχαμε κάνει και δουλειά μαζί.