Με αφορμή την θεατρική σύμπραξη με τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη και τον Θανάση Τσαλταμπάση αυτό το καλοκαίρι, η Νάντια Κοντογεώργη έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό Hello και τον δημοσιογράφο Γιάννη Βίτσα. Μάλιστα, ανάμεσα σε άλλα, η γνωστή ηθοποιός μίλησε για την διαχείριση της μεγάλης αναγνωρισιμότητας αλλά και την αντιμετώπιση που είχε στο παρελθόν από τους συμμαθητές της.
Μέσω του σίριαλ «Κάτω παρτάλι» το κοινό σε γνώρισε ουσιαστικά και σε αγάπησε πολύ. Φοβήθηκες την τεράστια έκθεση εκείνης της περιόδου που οφειλόταν στη σαρωτική επιτυχία της σειράς;
Όχι. Είχα κάνει από μικρή, όταν ακόμα ήμουν στο γυμνάσιο, τη σειρά «Δανεικός πατέρας» με τον Γιώργο Κωνσταντίνου, είχα δει πως είναι το κομμάτι της αναγνωρισιμότητας. Έπειτα είχα παίξει στον «Έρωτα» στα 22 μου, μόλις είχα τελειώσει τη σχολή, όπου δεν ήμουν πολύ συμπαθής ως ηρωίδα. Ήμουν η κακιά της υπόθεσης οπότε είχα δει και αυτή την πλευρά της αναγνωρισιμότητας. Η έκθεση ήρθε πολύ σταδιακά, οπότε ήμουν πολύ εξοικειωμένη με αυτό το κομμάτι και ήξερα ότι έχει θετικά και αρνητικά.
Είναι ένα μέρος της δουλειάς. Έτσι, μπόρεσα να πάρω με ευγνωμοσύνη τη χαρά ότι οι άνθρωποι ήταν θετικά προδιαθετειμένοι απέναντι μου και μου μιλούσαν με καλά λόγια, αλλά έχω ζήσει και το άλλο, να αισθάνομαι αμήχανα στο γυμνάσιο για το ότι παρακολουθούσαν τη σειρά, γιατί στο σχολείο είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα και σ’ εκείνη την ηλικία δεν έχεις ωριμότητα. Ήθελα να είμαι αποδεκτή.
Πως ήταν οι συμμαθητές σου απέναντι σου την περίοδο που προβαλλόταν η σειρά;
Ήταν μια χαρά. Ευτυχώς δεν είχα ζητήματα. Εγώ ντρεπόμουν και είχα μια συστολή. Έλεγα, τώρα μη θεωρήσουν ότι την ψώνισα»