Η Μπέσυ Μάλφα εξομολογείται: «Κάθε βράδυ σκέφτομαι να εγκαταλείψω την υποκριτική»

Η Μπέσυ Μάλφα έδωσε συνέντευξη στην εφημερίδα “Καρφί” και την Πέννυ Κροντηρά τονίζοντας μεταξύ άλλων πως σκέφτεται κάθε βράδυ, τα τελευταία χρόνια, να εγκαταλείψει τον χώρο της υποκριτικής.

Εκπληκτική φωνή, τρομερή χορεύτρια, υπέροχη ηθοποιός… Τι από όλα σας εκφράζει περισσότερο;

Ευχαριστώ πάρα πολύ! Νομίζω ότι ο χώρος του θεάτρου με εκφράζει περισσότερο με την έννοια ότι εκεί συναντήθηκαν για μένα και οι τρεις τέχνες. Ένας ηθοποιός πρέπει να κατέχει πάρα πολύ καλά και τις τρεις τέχνες. Αυτός ήταν ο λόγος που ειδικεύτηκα και σπούδασα και τις τρεις. Ο τρόπος έκφρασής μου από μικρή ήταν μέσα από αυτά τα μέσα. Στα παιχνίδια μου χόρευα ή τραγουδούσα ή έστηνα διάφορα παραμύθια. Δεν το είχα σκεφτεί ως επάγγελμα ούτε ως σπουδές στο μυαλό μου, νόμιζα ότι θα ακολουθήσω την ιατρική αλλά με κέρδισαν αυτές οι τέχνες. H επιλογή να ασχοληθώ με την υποκριτική ήρθε πάρα πολύ φυσικά.

Τι σας προσφέρει ο χώρος της ηθοποιίας;

Μου έχει προσφέρει τα πάντα. Παιδεία, πολιτισμό, την ανάγκη του φιλοσοφείν. Το σημαντικότερο από όλα είναι το υπαρξιακό, να μπορείς να ενσαρκώνεσαι διάφορους ανθρώπους, να μαθαίνεις για αυτούς και στη συνέχεια αφού γίνεις αυτοί οι άνθρωποι να μάθεις να συγχωρείς και να αγαπάς. Αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο που μου έκανε η υποκριτική.

Σκεφτήκατε ποτέ να εγκαταλείψετε το χώρο;

Το σκέφτομαι κάθε βράδυ, ειδικά τα τελευταία χρόνια, όχι για τους ανθρώπους του χώρου, που δεν έχω κανένα παράπονο γιατί μου έχει φερθεί πολύ όμορφα ο χώρος, εξαιρώ μικρότητες και μικροψυχίες ασήμαντες, οι λόγοι είναι βιοποριστικοί. Έχει δυσκολέψει ο χώρος της Τέχνης, θεωρείται χόμπι ή πολυτέλεια και το απαξιώνουν όλοι. Είμαστε μια χώρα που προσπαθούν να καταστρέψουν την παιδεία και τον πολιτισμό της. Η υποκριτική δεν έχει τη θέση και την ιερότητα που είχε κάποτε, είναι πολύ δύσκολο να κάνεις αυτό το επάγγελμα. Αν και οι Έλληνες δεν μπορούν χωρίς ψυχαγωγία, είναι περασμένο στο DNA μας. Απλώς δεν ξέρω κατά πόσο ο ηθοποιός ως ιατρός της ψυχής έχει τη θέση που του αρμόζει σαν ανθρώπινο ον στην κοινωνία. Μένω λοιπόν στο χώρο γιατί είναι ο τρόπος να εκφράζομαι, να επικοινωνώ με τους άλλους ανθρώπους, ανοίγει η ψυχή μου, δεν μπορώ διαφορετικά. Την τέχνη τη θεωρώ θρησκεία.

Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας ο ορισμός του επιτυχημένου ηθοποιού;

Το να μπορείς να παίζεις πολλούς και διαφορετικούς ρόλους, να περνάς τα μηνύματα που θέλεις στους θεατές και βεβαίως να νιώθεις κάθαρση μέσα από την τέχνη καθημερινά. Αυτό είναι για μένα ο επιτυχημένος ηθοποιός.