Με αφορμή τη συμμετοχή στη σειρά «Διάφανη αγάπη» στον Alpha, ο Μπάμπης Χατζηδάκης παραχώρησε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στην εφημερίδα On Time Σαββατοκύριακο και τη δημοσιογράφο Σίσσυ Μενεγάτου. Μάλιστα, ανάμεσα σε άλλα, ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε στις δύο μεταφυσικές εμπειρίες που βίωσε στο παρελθόν.
Είχες ποτέ κάποια μεταφυσική εμπειρία;
Θα σου πω κάτι περίεργο που συνέβη, το οποίο μπορεί να είναι και μεταφυσική εμπειρία. Είχα ένα ατύχημα με τη μηχανή μου και τη στιγμή που προκλήθηκε αυτό, ένιωσα σαν να σταμάτησε ο χρόνος και η κίνηση μου γινόταν σε slow motion. Θυμάμαι τα πάντα, όλες οι κινήσεις να γίνονται αργά αργά. Η λεπτομέρεια του χεριού μου και της πόρτας που χτύπησα και μου έσπασε το πόδι, η λεπτομέρεια της πτώσης μου αριστερά και του αυτοκινήτου που ερχόταν καταπάνω μου από την αντίθετη πλευρά. Τη φοβερή σύγκρουση που ένιωσα, αλλά σε slow motion. Μέχρι που σταμάτησε και ξαναήρθε η ταχύτητα στη φυσιολογική της ροή. Ήταν σαν να άλλαξε η ροή του χρόνου.
Εκείνη τη στιγμή, που ένιωσες τον τρόμο, θυμάσαι αν είπες κάτι;
Όχι, δεν είπα κάτι. Είχα κανονικά τις αισθήσεις μου και το μόνο που ένιωθα ήταν σαν να κινούμαι με αργό τρόπο. Επίσης, μου συνέβη και κάτι άλλο περίεργο, που λες και άλλαξε η ροή του χρόνου. Ο αδελφός μου πριν από μερικά χρόνια έκανε μια σοβαρή χειρουργική επέμβαση σε ιδιωτικό θεραπευτήριο στα βόρεια προάστια και εγώ είχα κανονίσει με μια εξαιρετική παθολογοανατόμο, που το ιατρικό εργαστήριο της βρίσκεται στον Ευαγγελισμό, να της πάω το εύρημα για να το εξετάσει κι αυτή.
Κι ενώ το θεραπευτήριο δεν μου έδινε το εύρημα για να εξεταστεί από άλλον παθολογοανατόμο, όταν άκουσαν το όνομα της δέχθηκαν. Ο χειρούργος μού έδωσε ένα ιατρικό σημείωμα και το εύρημα σε ένα ειδικό πλαστικό και μου είπε: «Πήγαινε το όσο πιο γρήγορα μπορείς για την εξέταση». Έφυγα πανικόβλητος και, παρόλο που είχε κίνηση, νομίζω ότι δεν έχει κάνει κανείς αυτή την απόσταση τόσο γρήγορα ούτε με ελικόπτερο!
Τόσο πολύ έτρεχα, που με είδε ένας τροχονόμος και με το που του εξήγησα ότι πρέπει να φτάσω εγκαίρως στη γιατρό, μπήκε μπροστά στα μισά της διαδρομής και μου άνοιξε δρόμο. Κι εδώ αρχίζει το παράδοξο, το μεταφυσικό, το θαύμα, δεν ξέρω τι. Εγώ νομίζω ότι έκανα πέντε λεπτά αντί για τουλάχιστον μισή ώρα που χρειαζόταν. Κι εκεί ένιωσα ότι κάτι «έπαιξε» με τον χρόνο. Σαν να έγινε η μετάβαση μου σε μια άλλη διάσταση, όπου τα πράγματα έγιναν έτσι όπως ήθελα, πολύ γρήγορα.