Στο περιοδικό “Λοιπόν” και τη Ρενέ Σαραντινού έδωσε συνέντευξη ο Βύρων Κολάσης. Ο γνωστός ηθοποιός αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην απώλεια της μητέρας του, χαρακτηρίζοντάς την ως την χειρότερη στιγμή της ζωής του.
Ποιο ήταν το μεγαλύτερο σοκ για εσάς;
Πρόσφατα, τον Ιούνιο του 2016, «έχασα» τη μητέρα μου. Ήταν ένα τρομακτικό σοκ για μένα και οφείλω να ομολογήσω ότι ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει. Παρόλο που δεν ήμουν το «παιδί της μαμάς», καθόλου, ο δεσμός μητέρας-παιδιού είναι τόσο ισχυρός, που καμιά φορά το καταλαβαίνεις και το συνειδητοποιείς όταν το χάσεις, όχι όταν το ζεις καθημερινά.
Αυτό για μένα ήταν συγκλονιστικό, ήταν ίσως η χειρότερη στιγμής της ζωής μου, γιατί η μητέρα μου πέθανε στα χέρια μου, έζησα όλη τη διαδικασία. Η μαμά έπασχε από Αλτσχάιμερ, το οποί επιδεινώθηκε ξαφνικά εκεί που δεν το περιμέναμε. Είναι μια αρρώστια που δεν περιμέναμε ποτέ ότι θα “χτυπήσει” γιατί τη μία μέρα μπορεί να είσαι καλά, όρθιος, και την άλλη να σωριαστείς, ενώ η συνέχεια είναι να φύγεις από τη ζωή.
Μένατε μαζί με τη μητέρα σας;
Ναι, μέναμε στο ίδιο σπίτι. Τα τελευταία οκτώ χρόνια της ζωής της έμενα με τη μητέρα μου. Είναι τρομερή η απώλειά της για μένα.
Η σχέση με τον πατέρα σας πώς ήταν;
Τον πατέρα μου τον “έχασα” το 1999. Η σχέση μου μαζί του ήταν σαν να υπήρχε Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος. Ποτέ δεν ήθελε να γίνω ηθοποιός, με τίποτα. Ο πατέρας μου ήθελε να γίνω μουσικός, αεροπόρος, στρατιωτικός.
Η μητέρα σας είχε το ρόλο του πυροσβέστη ανάμεσα στους δυο σας;
Ακριβώς. Η μητέρα μου έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα μου, γιατί με βοήθησε ψυχολογικά να στηρίξω τις απόψεις μου και να προχωρήσω