Μιχάλης Μαρκάτης: «Έμεινα μια εβδομάδα στην εντατική και το ξεπέρασα, όμως το μεγαλύτερο θαύμα ήταν άλλο»
«Το πιο έντονο συναίσθημα που έζησα είναι, όταν σε ηλικία δεκαέξι ετών πρωτοπήγα στο Άγιο Όρος, συνάντησα το γέροντα τότε και μετέπειτα άγιο Παΐσιο και πήρα την ευχή του», λέει ο Μιχάλης Μαρκάτης.
Συνέντευξη στην εφημερίδα On Time και τη Σίσσυ Μενεγάτου έδωσε ο Μιχάλης Μαρκάτης. Ο ηθοποιός μίλησε για την πίστη του στον Θεό, τα θαύματα που έχει βιώσει, αλλά και τη συνάντησή του με τον άγιο Παϊσιο.
Πιστεύεις στον Θεό; Έχεις νιώσει το «χέρι του θεού», την προστασία του σε κάτι δικό σου; Όταν ζήτησες τη βοήθειά του και στην έδωσε;
Πιστεύω απολύτως στον Θεό. Αυτό που μου συμβαίνει εμένα σε σχέση με τον Θεό είναι μικρά θαύματα σε όλη μου τη ζωή. Τα βλέπω καθημερινά μπροστά μου τα θαύματά του. Ακόμα κι όταν, σε νεαρή ηλικία, έτρεχα με τη μηχανή κάνοντας τρέλες, με είχε σώσει αρκετές φορές. Μάλιστα, μια από αυτές τις φορές που είχα ένα ατύχημα, στα είκοσι τρία μου χρόνια, έμεινα μία βδομάδα στην εντατική, αλλά με τη βοήθεια του Κυρίου το ξεπέρασα.
Όμως, το μεγαλύτερο θαύμα που μου έχει συμβεί είναι τα παιδιά μου. Και όχι μόνο. Μου ήρθε κι ένα ακόμα παιδάκι, χωρίς να το ζητήσω. Ο Θεός μού χάρισε ένα παραπάνω δώρο. Πιστεύω ότι τον έχω δίπλα μου, με καθοδηγεί και με βοηθάει να παίρνω τις σωστές αποφάσεις σε κάθε αδιέξοδο. Έχω πάει μερικές φορές στο Άγιο Όρος, τελευταία ήταν πέρυσι. Έχω ζήσει πολύ σημαντικές στιγμές εκεί.
Όπως;
Το πιο έντονο συναίσθημα που έζησα είναι, όταν σε ηλικία δεκαέξι ετών πρωτοπήγα στο Άγιο Όρος, συνάντησα το γέροντα τότε και μετέπειτα άγιο Παΐσιο και πήρα την ευχή του. Ήταν το 1987 και έχει μείνει ανεξίτηλο στην ψυχή μου αυτό που ένιωσα. Ήμουν ακόμα σε μια «αγριεμένη» ηλικία, αλλά κατάφερα και το γεύτηκα όλο αυτό, χωρίς να «ρουφήξω» όλα αυτά που μπορούσα, κάτι που θα έκανα τώρα, αλλά έζησα για λίγες ώρες την αγιότητά του.
Ο αδελφός της μητέρας μου Μάξιμος είναι ιερομόναχος στο Άγιο Όρος κι έτσι έχω πιο εύκολη πρόσβαση. Εκείνος, λοιπόν, με οδήγησε πολύ πιο εύκολα στο να συναντήσω το γέροντα και να καθίσουμε να συνομιλήσουμε, να πάρω την ευχή του, να μου δώσει την ευλογία του. Νιώθω ευλογημένος. Από αυτό ξεκίνησε η σύνδεσή μου με τον Θεό. Τώρα το ανακαλύπτω, εν μέσω της συνέντευξης. Δεν μπορώ να περιγράψω τη γαλήνη που σου έδινε αυτός ο γέροντας. Το κατάλαβα σύντομα. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία. Μου έδωσε ένα φως, κάτι άλλαξε μέσα μου, ηρέμησα κάπως κι άρχισα να πιστεύω πιο δυνατά. Βεβαίως, όλη τη βασική διδαχή στο θέμα της θρησκείας την είχε κάνει η μητέρα μου, που πάντα είναι κοντά στον Θεό και προσεύχεται συνεχώς.