«Δεν είχα ξανακάνει τηλεόραση εκτός από μία φορά στη σειρά Το Δέκα το 2007. Στην αρχή ήμουν αγχωμένος. Όμως, ηθοποιοί και παραγωγή ήταν όλοι συγκεντρωμένοι και με τρομερή αγάπη για αυτό που κάνουν. Αυτό με έκανε να νιώσω ασφάλεια και σιγά σιγά όντως γίναμε μια οικογένεια. Σκέψου ότι τέσσερα χρόνια περνάω πιο πολλές ώρες με τη Βάσω παρά με τη γυναίκα μου», λέει ο Μελέτης Ηλίας, στο People και τη Γωγώ Θωμά, για τη σειρά Το Σόι Σου που θα συνεχιστεί και του χρόνου, στην 5η τηλεοπτική της σεζόν.
Στη σειρά είσαι το παιδί μιας μητριαρχικής οικογένειας. Πόσο μοιάζει η πραγματική σου οικογένεια με την τηλεοπτική;
Οι γονείς μου είναι low profile. Βέβαια παρ’ όλη την ηρεμία της, η μητέρα μου κινεί τα νήματα. Αυτό που θέλει θα το πετύχει. Με την ευκαιρία θέλω να πω ένα τεράστιο «ευχαριστώ» και στη μητέρα μου και στην πεθερά μου για τη βοήθειά τους στην καθημερινότητά μας.
Όταν δημιούργησες τη δική σου οικογένεια, είχες ανησυχίες μήπως η γυναίκα σου έχει το πάνω χέρι;
Στα πρώτα χρόνια της συμβίωσης θεωρείς ότι υπάρχει μια αναμέτρηση για το ποιος θα έχει το πάνω χέρι. Αργότερα κατάλαβα ότι το παιχνίδι είναι χαμένο από χέρι, αφού ό,τι και να γίνει η γυναίκα είναι αυτή που κάνει κουμάντο. Στην ουσία δεν υπάρχει κανένας λόγος αναμέτρησης. Πρέπει να είμαστε στην ίδια ομάδα. Αυτό είναι κάτι που συζητάω συνέχεια με τη γυναίκα μου, γιατί έχουμε περάσει πολλούς τσακωμούς. Εγώ ως χαρακτήρας ξεχνάω τα άσχημα. Εκείνη τα θυμάται. Μου λέει «δεν θυμάσαι που όταν η Κοραλένια ήταν 2 χρόνων φεύγανε τα τασάκια στους τσακωμούς;».
Είσαι τόσο νευρικός;
Σε εξτρίμ καταστάσεις είχε συμβεί. Μπορεί μόνο μία φορά, αλλά είχε γίνει. Βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία σε αυτές τις εντάσεις και η συμβουλευτική που κάνουμε μαζί ως ζευγάρι.
Πώς πήρατε την απόφαση να πάτε σε σύμβουλο γάμου;
Ψάχναμε να πιαστούμε από κάπου. Να δούμε γιατί συμβαίνουν κάποια πράγματα. Γιατί υπάρχουν εντάσεις μεταξύ μας, αλλά γιατί υπάρχουν εντάσεις και στο παιδί, που μπορεί να είδε κάτι και να το βγάζει τώρα ως άμυνα. Για έναν άντρα είναι δύσκολο βήμα να πάει σε έναν ψυχοθεραπευτή. Υποβαθμίζει την αξία της θεραπείας. Όταν μπαίνεις όμως στη διαδικασία, αλλάζει αυτό. Θα σου πω ένα παράδειγμα. Η γυναίκα μου ισχυριζόταν ότι είμαι στον κόσμο μου. Εγώ δεν το παραδεχόμουν. Μου ζήτησε λοιπόν η ψυχολόγος να της περιγράψω τι κάνω όταν επιστρέφω στο σπίτι. Της απάντησα πως χαλαρώνω στον καναπέ, παίζω στο κινητό μου, ανοίγω την τηλεόραση… Η επόμενη ερώτηση ήταν «τι κάνατε όταν ήσασταν μόνος σας;». Όταν κατάλαβα ότι έκανα το ίδιο, με τη διαφορά ότι τώρα έχω οικογένεια και παιδιά, αντιλήφθηκα ότι πρέπει να τους αφιερώνω περισσότερο χρόνο. Είναι τόσο απλό. Δεν πρέπει να θεωρείς τους ανθρώπους σου δεδομένους. Κάνουμε ψυχοθεραπεία μία τριετία και μας έχει βοηθήσει.
Διαβάστε όλη τη συνέντευξη στο People, που κυκλοφορεί αυτή την Κυριακή, μαζί με το Πρώτο Θέμα.