Στο Down Town Κύπρου και τον Γιάννη Χατζηγεωργίου έδωσε συνέντευξη ο Γιώργος Λέντζας, ο οποίος μίλησε μεταξύ άλλων και για τη σχέση του με τον κολλητό του φίλο, Γιώργο Μαυρίδη.
Πιστεύεις πως μπορούν να υπάρξουν φιλίες μέσα από έναν τέτοιο, ανταγωνιστικό χώρο; Ή το «ροζ συννεφάκι» στο οποίο ενδεχομένως κάποτε «κατοικούσες» έχει πλέον ξεφουσκώσει;
Θα είναι σαν να έχουμε χάσει την πίστη μας στην ανθρωπότητα, αν θεωρήσουμε ότι δεν μπορούν να υπάρξουν φιλίες σε ανταγωνιστικούς χώρους. Δεν είναι «ροζ συννεφάκι» και δεν «ξεφουσκώνει», είναι στάση ζωής. Αν μπορείς να υποτάξεις το εγώ σου στη ζωή σου, μπορείς να το κάνεις και στη δουλειά σου. Χαίρομαι να βλέπω ανθρώπους ικανούς, ανθρώπους που έχουν κάτι να πουν, να βγαίνουν και να το λένε. Ανταγωνιστικά βλέπω μόνο τον εαυτό μου – θέλω να γίνω ο καλύτερος για μένα, όχι συγκριτικά με κάποιον άλλον. Θέλω να ξεκλειδώσω την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου – κι αυτό γίνεται μόνο μέσα από τους άλλους.
Δεν απογοητεύεσαι εύκολα πια από ανθρώπους;
Οι άνθρωποι που είναι γύρω μου στεναχωριούνται με τις λύπες μου, αλλά κυρίως χαίρονται με τις χαρές μου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο πράγμα από αυτό – έναν άνθρωπο τον αξιολογείς κατά βάση με το πώς στέκεται στις χαρές σου, εκεί διακρίνεις την ποιότητα του χαρακτήρα του. Αν βγάζει μνησικακία, χαιρεκακία, ζήλια και εγωπάθεια, ξεκίνα να τρέχεις μακριά. Δεν είναι φιλία, είναι δημόσιες σχέσεις. Η ουσία είναι να μην υπάρχει φθόνος στη χαρά και στην εξέλιξη, όχι στη λύπη. Κακά τα ψέματα, την «παρηγορήτρα» όλοι μπορούν να την κάνουν.
Αλήθεια, με τον Γιώργο Μαυρίδη πώς δέσατε τόσο πολύ; Σαν «συγγενείς από επιλογή» μοιάζετε σ’ εμάς – κι αυτό που λέω δεν νομίζω να είναι υπερβολή…
Με τον Μαυρίδη μάς ενώνουν πολλά πράγματα. Άλλα τόσα μας χωρίζουν και σφαζόμαστε συνέχεια – κυρίως για το ποδόσφαιρο! Είναι ένα εξαιρετικό παιδί, δεν υποκρίνεται, αυτό που σκέφτεται το λέει και ίσως και γι’ αυτό να χτυπάει άσχημα σε κάποιους. Τον αγαπώ πολύ και παραμένουμε κοντά, ακόμα και τώρα που επιλέξαμε επαγγελματικά διαφορετικούς δρόμους. Δεν αλλάζει κάτι αυτό, έχουμε καθημερινή επαφή. Γιατί το πρόβλημα δεν είναι όταν αλλάζουν τα «θέλω» των ανθρώπων, το πρόβλημα είναι όταν αλλάζουν οι ίδιοι οι άνθρωποι. Πάντα θα τον στηρίζω, αν και προβλέπω να περάσει μία κρίση η σχέση μας τώρα που θα πάρει ο ΠΑΟΚ πρωτάθλημα, γιατί εγώ είμαι Αρειανός και δεν είμαι σίγουρος ότι θα τον αντέχω (γελάει).
Γενικά, τι άνθρωπος είσαι, Γιώργο; Ευαίσθητος; Ονειροπόλος; Ή προγραμματιστής και «λογικός»;
Φύσει ρεαλιστής θα έλεγα. Είμαι αρκετά κυνικός, αλλά ο κυνισμός μου είναι καταφύγιο ρομαντισμού, που δεν βρίσκει έκφραση σε μια κοινωνία που όλοι κοιτάμε την πάρτη μας. Δεν μου αρέσει η αγένεια, η διπροσωπία και ο επικοινωνιακός χειρισμός καταστάσεων. Για μένα είναι ειλικρίνεια ή τίποτα. Μου τη σπάει η άνευ όρων αισιοδοξία, νιώθω ότι όποιος είναι έτσι, απλώς δεν τον ενδιαφέρει να καταλάβει τη ζωή. Στα σκοτάδια του ο καθένας είναι μόνος του, αλλά όταν βγει από αυτά, θα έχει διδαχτεί τα μεγαλύτερα πράγματα για τη ζωή.