Μανώλης Λιδάκης: «Μου έβαλαν το μανδύα του σταρ κι ήταν ένας λόγος που σκοτώθηκα και τελείωσα μαζί τους»
"Αργότερα τα βρήκαμε, χωρίς εξωγενείς παράγοντες που να επηρεάζουν" δήλωσε ο Μανώλης Λιδάκης.
Ο Μανώλης Λιδάκης μίλησε στην Secret και στον Γιάννη Ξυνόπουλο για τις ακραίες συμπεριφορές, που είχε αναφέρει, πως έχει ζήσει σε δισκογραφικές εταιρίες.
«Η αλήθεια είναι ότι κινούμαστε μόνοι μας, διότι οι δισκογραφικές ξέρετε… Ειδικά για εμένα, ναι. Ανήκω στη γενιά μετά Καζαντζίδη – Μπιθικώτση. Μετά έρχεται η γενιά των Αλεξίου, Γαλάνη, Νταλάρα, Βιτάλη, Μητσιά, Πάριου και μετά ο αμέσως επόμενος, αλλά μόνος, είμαι εγώ. Διότι με κάτι άλλα παιδιά, που σήμερα βρήκαν το δρόμο τους, εγώ έχω διαφορά πέντε έξι χρόνια. Στο ενδιάμεσο κενό εμφανίζομαι εγώ και μπαίνω σε αυτό που λέμε ελληνικό τραγούδι. Ηχογραφώ Χατζιδάκι, Καζαντζάκη και Ξαρχάκο. Ήταν μεγάλο λάθος που στο ξεκίνημά μου πήγα στην εταιρεία του Μάτσα. Ήμουν σαν κουταβάκι.
Από τη στιγμή που κυκλοφόρησα το δίσκο «Ούτε που ρώτησα» της Λίνας Νικολακοπούλου και του Γιάννη Σπανού είχα αρχίσει να… ενοχλώ κάποιους. Επειδή τώρα δεν θέλω να γίνομαι μίζερος, πάνε και μου φορτώνουν μετά έναν διπλό δίσκο που ήταν πανάκριβος. Μου έβαλαν τον μανδύα του σταρ κι ήταν ένας λόγος που σκοτώθηκα και τελείωσα μαζί τους. Αργότερα τα βρήκαμε, χωρίς εξωγενείς παράγοντες που να επηρεάζουν».