Μάγδα Τσαγγάνη: «Ήμουν ζωντανή νεκρή, έκλεινα τα μάτια μου και βρισκόμουν σε μια κόλαση»

Η Μάγδα Τσαγγάνη μίλησε στο περιοδικό Λοιπόν και στον δημοσιογράφο Ανδρέα Θεοδώρου για το σπίτι της που καταστράφηκε μετά από έκρηξη και τα άσχημα συναισθήματα που βίωσε μέχρι να βρει τις ισορροπίες της.

Συμπληρώνεται ένας χρόνος σε λίγες μέρες από την έκρηξη που κατέστρεψε το σπίτι σας. Βρήκατε μια νέα στέγη, πήρατε κάποια αποζημίωση;

Για αποζημίωση ούτε λόγος, ακόμα δεν έχει γίνει καν η δίκη. Ούτε έχω κάποια ελπίδα ότι θα πάρουμε χρήματα. Στην τόση ατυχία μου στάθηκα τυχερή, γιατί βρήκα ένα πολύ καλό σπιτάκι, πάνω από την οικογένεια του Μανώλη Τζαμπουνάκη που με φιλοξενούσε όλο αυτό το διάστημα.

Πώς κύλησε αυτός ο χρόνος για εσάς;

Ήμουν ζωντανή νεκρή. Κοιμόμουν μόνο για δυο ώρες. Έκλεινα τα μάτια μου και βρισκόμουν σε μια κόλαση. Στο σπίτι που καταστράφηκε μπήκα μέσα μικρό παιδάκι το 1961, όταν το αγόρασε ο πατέρας μου. Εκεί μέσα ήταν όλη μου η ζωή και τώρα πια δεν έμεινε τίποτα. Και εκατομμύρια να κερδίσω η πληγή αυτή δεν πρόκειται να κλείσει ποτέ. Σαν να μην φτάνει η έκρηξη, τους επόμενους μήνες έγιναν στο σπίτι μου τρία πλιάτσικα. Μπήκαν μέσα Ρομά και τα έκαναν όλα άνω κάτω. Τα έσπασαν όλα.

Χρειάστηκε να πάρετε κάποια αγωγή για να διαχειριστείτε ψυχολογικά αυτό που σας συνέβη;

Είχα ρωτήσει τον γιατρό μου και κάποια βράδια όταν δεν μπορούσα να κοιμηθώ, γιατί έφερνα στο νου μου όλες αυτές οι εικόνες και ξεσπούσα σε δάκρυα, έπαιρνα μισό λεξοτανίλ. Δεν πήγα σε ψυχολόγο, αλλά είχα κοντά μου ανθρώπους που με αγαπάνε πολύ, όπως είναι ο Σωτήρης Τζεβελέκος με τη γυναίκα του, Έφη Θεοχάρη που είναι αδερφικοί μου φίλοι. Με βοήθησαν και με νοιάστηκαν. Δεν θα ξεχάσω ποτέ όσο ζω, τον Γιώργο Καπουτζίδη, το αγοράκι μου που με πήρε τηλέφωνο να με ρωτήσει αν θέλω έπιπλα. Του είπα σ’ ευχαριστώ Γιώργο μου αλλά όχι. Και η Φόνσου με ρώτησε αν θέλω ρούχα και να μείνω στο «Σπίτι του ηθοποιού».

Χάσατε κιλά;

Είχα χάσει από πριν κάποια λόγω του ζαχάρου, αλλά ευτυχώς μετά από το συμβάν αυτό δεν έχασα την όρεξη μου.