H Λουκία Παπαδάκη παραχώρησε συνέντευξη στο περιοδικό Λοιπόν και τον δημοσιογράφο Γιώργο Μουλά mε αφορμή τη νέα σειρά του MEGA, Μαύρο Ρόδο . Η γνωστή πρωταγωνίστρια αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στην σημερινή εικόνα της ομορφιάς μέσα από τα social media και τις πλαστικές επεμβάσεις.
Πολλές κυρίες από τον χώρο του θεάματος δεν τα πάνε καλά με τον χρόνο. Οι πλαστικές επεμβάσεις είναι λύση μονόδρομος για κάποιες και τα αποτελέσματα δεν είναι πάντα επιτυχημένα. Ποια είναι η γνώμη σας;
Κυριαρχεί και μας βομβαρδίζει ένα ασύλληπτο πλέγμα δύο τελείως αντιφατικών πραγμάτων. Το πρώτο είναι αγαπήστε τον εαυτό σας και το δεύτερο είναι το πως είσαι έτσι. Είναι δύο ταυτόχρονα μηνύματα, τα οποία αν κάποιος δεν έχει το υπόβαθρο το προσωπικό, δηλαδή να έχει κάνει δουλειά με τον εαυτό του δεν θα μπορέσει να βρει την καλύτερη του εκδοχή. Όλοι μας έχουμε την καλύτερη μας εκδοχή όπως τη βλέπουμε εμείς. Όλο αυτό έχει δημιουργήσει μια τρικυμιώδη κατάσταση στον ψυχισμό των ανθρώπων και ιδιαίτερα των γυναικών. Σε προβεβλημένους χώρους και για έναν ηθοποιό το σώμα και το πρόσωπο είναι το εργαλείο μας. Αυτό φέρουμε, με αυτό ερμηνεύουμε και με αυτό δημιουργούμε. Είναι οξύμωρο για να το πω έτσι πιο λεπτά, το να παραβιάζουμε τον φορέα μας. Δεν είναι δυνατόν να είμαστε για πάντα 25 χρονών, θα ήταν και τρομερά βαρετό. Τι ακριβώς γράφεται πάνω σε αυτό το πρόσωπο και το σώμα. Δεν γράφεται τίποτα; Έτσι περνάει η ζωή, ο κόσμος που μας περιβάλλει, τα βιώματα;
Όλος αυτός ο εγκλωβισμός είναι και αποτέλεσμα των social media;
Βέβαια διότι οποιαδήποτε εικόνα προβάλλεται είναι πλαστή. Εγώ θέλω να δω έναν άντρα, μια γυναίκα 40 – 50 – 60 – 70 σε καλή φυσική κατάσταση, να γυμνάζεται και να τρώει σωστά. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα εξαλειφθούν οι ρυτίδες ή η χαλάρωση στο δέρμα του. Δεν γίνεται δηλαδή ακόμη και τα σκυλάκια και τα γατάκια ασπρίζουν οι μουσουδίτσες τους και δεν διαμαρύρονται για αυτό. Έχουμε ένα θείο δώρο, το σώμα αυτό, την ύπαρξη την οποία μπορούμε να την μεταχειριζόμαστε άθλια ή εξαιρετικά. Ναι υπάρχει δυσική ομορφιά, ναι οι ρυτίδες μας δεν μας χαλάνε. Δεν είπα να αφεθούμε, το αντίθετο λέω, να φροντίζουμε πολύ τον εαυτό μας. Δεν μπορώ να παίζω μια ζωή την Ιουλιέτα, κάποια στιγμή θα πρέπει να παίξω και τη μητέρα της.