Κώστας Κόκλας: «Ξέρω ότι το τέλος είναι κάτι που θα έρθει»

Ο Κώστας Κόκλας μιλάει στο Down Town και τη Φανή Πλατσατούρα για την περιπέτεια που πέρασε με την υγεία του και πώς άλλαξε η ζωή του.

Έγιναν όλα πάρα πολύ γρήγορα

Από την ώρα που ξεκίνησα να πάω στο θέατρο, δεν ένιωθα πάρα πολύ καλά. Άρχισε η παράσταση και είχα έναν πόνο στο στήθος που όσο η ώρα περνούσε, δυνάμωνε. Ανέβηκα και έπαιξα την πρώτη σκηνή, δεν αισθανόμουν όμως ότι έχω δύναμη να κρατηθώ όρθιος μέχρι να τελειώσει η παράσταση. Βγαίνοντας, λοιπόν, είπα στον Σπύρο Πούλη που ήταν εκεί «δεν νιώθω πολύ καλά». Μέσα σε δέκα λεπτά, ήρθε γιατρός στο καμαρίνι και μέσα στο επόμενο τέταρτο ήμουν στο νοσοκομείο Άγιος Παύλος στη Θεσσαλονίκη.

Έπαθα έμφραγμα

Είχα ένα αγγείο που έφραζε εδώ και δέκα χρόνια. Είχα φοβία με τους γιατρούς και ένιωθα μια χαρά στην υγεία μου. Δεν είχα πάρει χαμπάρι ότι αυτό το αγγείο έφραζε συνεχώς.  Μου πέρασαν ένα ωραιότατο και καινούργιο στεντ, το οποίο θα πρέπει να προσέχω για τους επόμενους τρεις μήνες να αφομοιωθεί από τον οργανισμό μου. Μετά θα είμαι μια χαρά, μου είπαν οι γιατροί. Σαν να μην συνέβη ποτέ τίποτα. Ευτυχώς αντιμετωπίσαμε όλη την κατάσταση πολύ γρήγορα.

Ξέρω ότι το τέλος είναι κάτι που θα έρθει

Έχω συμβιβαστεί με αυτήν την ιδέα. Ο μόνος μου φόβος ήταν ο γιος μου. Δεν θα ‘θελα να φύγω ακόμη, γιατί θα λείψω στον Δημήτρη. Ο γιος μου είναι ό,τι πιο ουσιαστικό έχω. Εγώ, δόξα τω Θεώ, και αύριο να έφευγα, έχω ζήσει για δέκα ζωές. Πρέπει, όμως, να μείνω ακόμη εδώ για τον γιο μου, τον Δημήτρη. Να προλάβω να τον μεγαλώσω.